Bölüm 1

12 2 4
                                    

Biraz daha hızlı diyerek beni azarladı mükemmel(!) eğitmenim Caner TAN. bu bokluğa nasıl düştüğümü bilmiyodum ama burası ya sonum yada kalkış biletim olcaktı.İstenmeyen bir evlattım.En sonunda devlet beni aldı ve benim gibilerin eğitildiği bir okula götürdü. Kimsesizdik ama burası bir kimsesizler yurdu değildi ve asla olmıycaktı.Burası devletin pis oyunlarının içinde olduğu bir örgüt için eğitim merkeziyid.Bizi alıyor yetiştiriyor ve örgütün birer üyesi yapıyordu . Eğitim zorunlu olarak üç yıl sürüyodu devamında isterseniz  bir yıl daha eğitim hakkınız olurdu.Benim eğitimide dördüncü yılı doldurucaktım.O örgüte ne kadar geç gidersem benim için o kadar iyiydi
-"Kafanı topla Elvin!",diye kükredi eğtmen
-"Kafam toplu sadece yorgunum" Caner o bebim dört yıldır eğtmenimdi ve artık arkadaş gibiydik ama ne az ne de fazlası
-Tamam mola ama sadece on dakika
-"Mola moladır kaptan!" diye bağırdım ve ardından küçük bir kahkaha attım onunda arkamdan kıkırdadığını duydum
Kafetaryaya gidicektim eğitim beni zorlamıştı bunları düşünürken terlediğimi farkettim ve hafif ıslak kumral saçlarımı tepeden dağınık bi şekilde topladım.Üzerimde eğitim merkezinin dağıttığı dar bir tulum vardı kalbimizin yam üstünde merkezin simgesi olan  rusyanın ulusal amblemi vardı.Örgüt Rusyanın'dı ve buna bağlı olarak devlet rusya için çalışıyodu.
            Kafeteryaya geldiğimde bir tane kahve istedim.Kahveyi aldıktan sonra duvarın üstündeki geniş oyuğa oturdum.Başımı yukarı çevirdiğimde televizyondaki haberi gördüm.Haber yıllardır aranan bir uyuşturucu çetesi hakkındaydı , yakalanmışlardı.O an vücudumun kaskatı kesildiğini farkettim
ailem yakalanmıştı yıllar önce beni kimsesiz bırakan ailem yakalanmıştı ve ben buna sevinmemiştim,sevinememiştim.Aniden sessizliğimi bozan bişey oldu Caner'in sesini kulaklarımda işittim.Kim bilir ne kadardır burda örgüt için eğitmenlik yapıyordu?Hafif matrak bir ses tonuyla bana seslendi:
-Ateş HANIM tam olarak bir dakika elli sekiz saniye geç kaldınız(!)
-Cidden mi üzgünüm faketmemişim
-Ya görevdeykende böyle olursa?Saniyeler senin hayatına maal olabilir Elvin. Bu senin sonun olabilr!,sesi çok endişeli çıkıyordu benim için benden çok endişeleniyordu ama buna anlama veremiyordum
-Dedim ya üzgünüm diye üstelemesene
Caner
-Her hatanını bir cezası vardır Elvin.,
bu merkezin kuralıydı hiçbir hata cezasız kalmazdı ama artık alışmıştım
-Vücuduna 200 volt elektro şok gönederilcek dedi.
Daha önve hiç bu kadar yüksek volt almamıştım korkmuştum ama belli etmek istemedim .Caner iki adam çağırdı ikiside kolumdan beni sertçe tuttu.Özel çekmecesinden küçük ama işlevi büyük bir makine çıkardı.
-Hazır mısın Elvin
-Hazırım Caner,diye mırıldandım
-1,2,3
Vücumda ilk başta büyük bir sızı hissettim daha sonra bu acıya dönüştü ve sanki her hücreme kadar işlemişti biraz sonra titremeye başladım ama bu titreme o kadar çok yükseldiki bir saniyede vücudum hiç bu kadar hateket etmemişti sanki her titreyişte acı artıyordu en sonunda acı kalbime gelmeye başladı.Yüzümdeki damarla belirginleşti ve kalbim yerinden çıkarmışçasına çarpıyor ve acıyordu
-Yeter Caner ,Lütfen!
-Son bir dakika dayanmalısın.,benim için endişelendiği belliydi ama şok cihazları otomatik olarak beş dakikaya ayarlanmıştı beş dakikanın sonunda cihaz etkisini kaybedip vücuttan otomatik olarak ayrılıyordu
Gözümden bir tane yaş süzüldü vücuduma artık dayanamıyordu son olarak kalbimin çok büyük bir basınçla attığını hatırlıyorum .Vücudum şoka dayanamamıştı ve bayılmıştım.Heryer kararmıştı...

    ~Bir süre sonra revirde

Elimde küçük bir el hissettim tanıdık birinin sesi kulağımda yankılanıyordu uyan,yeter,hadi kalk gibi şeyler söylüyordu.Hafif hafif gözlerimi açtım
Canerin kıpkırmızı ve endişeli gözleri karşıladı beni.
-Sonunda uyandın!
Diğer elimde küçük bir acı hissettim sanırım hemşire serum takıcaktı.Kafamı diğer tarafa çevirdiğimde yanılmadığımı gördüm seruma ilacı bağladıktan sonra
"Geçmiş olsun" diyerek kapıdan çıktı
-Özür dilerim çok özür dilerim Elvin
-Sorun yok ,dedim güçsüzce
Sen sadece kuralları uyguladın
-Sana o kadar volt vermemliydim, elimi
yüzüme koydu ve başını öne doğru attı ağladığını bana göstermek istemiyordu
-Ağlama lütfen benim için bu kadar endişelenmene gerek yok yaptığın saçma sen sadece benim eğitmenimsin ve cezamı uyguladın yönetmeliklerde ne yazıyorsan onu uyguladı.,yaptığına anlam veremiyordum kim bir öğrencisi için bu kadar üzülürdiki?
-Özür dilerim dedi burnunu çekerek.
Ama bilmeni isterimki seni bir öğrenciden daha fazlası olarak görüyorum.
O an gözlerim açık bir şekilde kaldı eğitmenim Caner benden hoşlanıyor olamazdı.Değil mi?

SONUN BAŞLANGICIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin