ავტორი
*************
ჩანმა რამოდენიმეჯერ ცადა მალიასთან დარეკავა მაგრამ ყურმილი არავინ რო არ აიღო დანებდა ცოტა შენდა კიდეც და ვერ ისვენებდა სახლს რამოდენიმეჯერ წრე დაარტყა და როცა სახლის კარის გაღების ხმა გაიგო ეგრევე კარს ეცა რომ ენახა ვინ მოვიდა
"ზდაროვა" უთხრა მალიამ
"ზდაფოვა?? ტელეფონი სად გაქ იცი რამდენჯერ ვცადე შენთან დარეკვა? სულ გააფრინე შენ? ლამის გულის შეტევა მივიღე" თქვა ჩანმა და ცოტა ხმას აუწია
"სახლში დამრჩა ტელეფონი და შენ რა ჩემზე ნერვიულობ?" თქვა მალიამ და ჩაიცინა
ჩანმა რომ გაანალიზა რასაც აკეთებდა ჩაახველა და ისევ სერიოზული სახე მიიღო
"სულაც არა დედა მოკლავდა უბრალოდ შენ რო რამე მოგსვლოდა ეგრევე მე მომახტებოდა და ჩემს კუბოს დადგამდა აქვე" თქვა ჩანმა
"რათქმაუნდა რათქმაუნდა" თქვა მალიამ და ჩანთა დივანი დააგდო და თვითონაც მანდ დაჯდა
"მეგობრები რომ ამოვიყვანო არაფერია?" ჰკითხა ჩანმა
"არა რაც გინდა გიქნია შენი სახლია ეს ბოლოს და ბოლოს ჩემი კიარა" თქვა მალიამ და ტელევიზორის პულტი აიღო
"მიდი მიდი შენ ეგ გაიძახე. სულ მაგას იძახი და მერე პულსი მართმევ და ჩემს ოთახში ისე შემოდიხარ თითქოსდა შენი იყოსო" თქვა ჩანმა და თვალები გადაატრიალა შემდეგ კი ტელეფონი ამოიღო და ბიჭებთან დარეკა
*********************
ცოტახნის შემდეგ
*********************
"აიიი იოოოოო ესეც ჩვენ. დავბრუნდით" ჯისუნგმა კარი ისე შემოიღო ლამის ჩამოეტეხა
"კარებთან ფრთხილად შე იდიოტო რაიყო ეს კარიც ისე უნდა გატეხო როგორც ფელჯქსთან?" Ჰიონჯინმა თქვა და თავზე წამოარტყა ჯისუნგს
მალიამ ჩაიცინა და მაგიდაზე თეფშები დალაგება დაიწყო სეუნგმინი კი მას საჭმლის სახმაში ეხმარებოდა
