1. bölüm

1.8K 17 6
                                    

Yine normal bir hafta ve okula gidiyorum.Okulun sıkıcı bir haftası işte, her zamanki gibi...

Fen derdindeyiz hoca yine boş boş konuşuyo . Benim dersi dinlemedigimi anlamış olmalı ki soruya beni kaldırdı. İçimden of çektim.

-Pelin bu soruyu sen çöz.

-Hocam şeyy...

-Ney pelincim?

-Hocam ben çözmek istemiyorum beni yerime Tuana çözsün

-Ben senin çözmeni istiyorum tuanayla bı işim yok benim.

Sinir olmuştum ama soruyu da çözmek zorundaydım. Zor da olsa çözdüm. Fenden nefret ediyordum ve fenden nefret ettiğim gibi 17 olan yaşındamda nefret ediyordum. Yaşımdan nefret etme sebebim ise okumak zorunda olmamdı . Ben istiyordum ki hemen okul bitsin birini bulup evleneyim. Canım çok sıkılıyodu bu duruma . Yerimde dalmış bir şekilde bunları düşünürken çıkış zili çaldı ve tahtada yine bı soru yazılıydı. Tam herkes çıkıyordu ki yine bizim fenci konuşmaya başladı

-Bekleyin ! Ben dersi bitirmedim nereye gidiyorsunuz? Ben bitti demeden bitmez. Pelin kalk ve bu soruyu da çöz.

-Hocam geç oluyo annem beni evde bekliyo erken gitmem lazım

-( lafımı bölerek) Herkes çıksın sadece pelin kalsın.

-h-hocam nedeğn?

Sinirim tepeme çıkmıştı, herkes bana bakarak sınıftan çıktı ve sınıfta fenci Berk hocayla ben kaldım. Bu sınır bozucu durumda bile hala beni zorluyodu.

-Pelin soruyu çöz!

-Hocam evde işlerim var acil gitmem lazm (tabikide yalandı eve gitmek için bahanem buydu)

- Ben seni bırakırım evine. Önce soruyu çöz.

-HOCAM ÇÖZMEK İSTEMİYORUM YA!

Öyle şiddetli bağırmıştim ki hoca bile dondu kaldi bana ama bağırmak rahatlamıştı beni . Hoca bianda şiddetle bağırdı

-AŞAĞI İN VE ARABAMA GİT BENİ BEKLE ARABADA ! ÇABUK.

O kdr korkmuştum ki hemen saniyeler almadan merdivenleri indim ve arabaya bindim . 5 dk sonra hocada indi . Ve sanki evimin biliyomus gibi arabasını benim evime giden yerden sürmeye başladı.

Şimdi size bu hocadan bahsetmek istiyorum. Bu hoca yaklaşık 20-25 yaş arası genç bı fen öğretmeni tabi lise 11in derslerine girio sadece ama neden olduğunu bilmiyorum tabiki . Gözleri yeşil esmer bir hoca. Yakışıklı ve sınıfın çoğu kızı bu hocaya aşık ben hariç tabiki . Ben oldum olası fenden nefret eden bir öğrenciyim. Neden bilmem ama hiç sevmiyorum feni ve zatende notlarimin fende güzel olduğu söylenemez.

Neyse biz olaya devam edelim:

Hoca bianda başka bı yoldan gitmeye başladı. Yolu şaşırdığını sandım ama öyle değilmiş.

-Hocam burası yanlış yer galiba yanlış geldiniz.

-Yoo gayette doğru yer

-hocam ama bura benim evim değil ?!

-Biliyorum . Burası benim evim zaten.
Şimdi in arabadan hadi.

(...)

Bu bölüm kısa oldu biliyorum ama diğer bölüm uzun olacak baya :)

ÖĞRETMENİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin