Fall† bbrave

8

Hand in hand loop ik met Jai het ziekenhuis uit .Ze wouden hem langer hier houden maar door aandringen van mij mocht hij het ziekenhuis toch verlaten. " Bedankt... voor alles" Ik glimlach en kijk Jai lief aan. " ik zou alles voor jou doen Jai" Jai krijgt een van de mooiste glimlachen op zijn gezicht en ik druk mijn lippen op die van hem. " Waar ga ik nu wonen?" " Bij mij! Ik heb een 2 persoons bed, het is niet groot maar beter dan die van jou." Jai knikte met een prettige lange stilte die volgde. " En mijn spullen?" " Die kunnen we straks wel ophalen, of meteen nu" Jai glimlachte lief " Bedankt!" Ik kijk Jai streng aan. " En hou op met het woordje bedankt anders krijg je de kietel dood." Jai kijkt super verbaast wat mij doet lachen. " Kieteldood... Help." "Jai weet dat ik het met liefde doe." Jai glimlacht " en Bedankt." Ik kijk boos naast me maar Jai is al vertrokken en staat al bijna aan de andere kant van het ziekenhuis. Zo snel als ik kan ren ik achter Jai aan en als ik bijna bij hem ben val ik. Mijn hele been ligt open en ik kreun van de pijn. Jai kijkt op en als hij me ziet liggen rent hij naar me toe. " Gaat het prinses?" Ik knik en probeer op te staan maar val bijna weer neer. Jai houd me tegen en tilt me bezorgt op. " Naar het ziekenhuis?" Ik schud." Het is vast niet zo erg, ik heb t niet zo op ziekenhuizen" Jai knikt " Dat begrijp ik best hope"

" Waar staat je auto?" Ik bloos. " Ik ben niet met de auto maar met jou in een ambulance.." Jai word een klein beetje rood " logisch.. ik bel wel een taxi als ik genoeg geld heb...." Jai kijkt in zijn portemonee en floekt. " Jai ik heb wel geld rustig oke...." Jai kijkt me streng aan. " Je doet al genoeg voor mij" ik glimlach " dan betaal je me dat straks terug." Jai slikt. " Dit is m'n allerlaatste geld." Ik kijk Jai aan en zie hem moeilijk kijken. " Dan betaal je het terug als je je loon weer hebt." Jai zucht. " Een probleempje ik heb geen baan." Jai heeft tranen in zijn ogen. " Hoe heb je dan eten?!..." Jai slikt " Ik bedel voor geld om eten te kopen en zo niet zoek ik het op tussen het vuilnis." Ik leg mijn hand op zijn wang. " En die tendum fiets dan?...." Inmiddels lopen de tranen over Jai zijn wangen. " De hele week gebedelt en er niks van gekocht behalve eten." Nu ook lopen de tranen over mijn wangen. " En het restaurant, de bioscoop... je wou alles betalen..." Jai kijkt moeilijk. " Een klusje gedaan voor Kaj en Samuel.... Net genoeg voor de date en wat eten die week" " wat voor klusje..." Jai slikt en kijkt naar beneden. " Drugs dealen." Mijn mond staat open van verbazing. " en je gebruikt het zelf ook?..." Jai schud " Nee, de troep die Kaj en Samuel verkopen zijn giftig en hun zijn de enige in die buurt die het verkopen, en trouwens ik heb er toch geen geld voor." Voorzichtig aai ik Jai zijn hand terwijl Jai met me op een bankje gaat zitten. " Waarom heb je geen baan dan?" Jai slikt " Nadat mensen erachter kwamen wat er met mijn zusje was gebeurt heeft iedereen me voor gestoorde gek verklaard , niemand neemt me meer aan." Ik knik, niet dat ik het begrijp want Jai was zelf ook nog maar 8. Een 8 jarige is bang dat is logisch en dat maakt je niet meteen een gestoorde gek. " Maar al snel werd ik ook een gestoorde gek, door Lisanne. Moet je na gaan ik heb dit al sinds mijn 8e ik weet niks anders... En toch blijf ik het elke keer dood eng vinden en weet ik niet wat ik moet doen." Kort kus ik Jai. " Je bent geen gestoorde gek, je hebt last van Lisanne meer niet. Dat is het gestoorde aan jou lichaam en maakt het moeilijk om met je om te gaan jij zelf bent een van de leukste mensen die ik ooit tegen gekomen ben." Ik glimlach lief en voor ik het weet zijn we weer beland in een vurige tongzoen.

" Oke taxi bellen, Hope pak jij het geld?"