Dalardım uzaklara ; dağlara, göğe, toprağa, geçen insanlara ve karıncalara
Sonra bakardım neredeyim? Ne yapıyorum? Herkes bir amaca göre hareket ederken
Ben neden yerimde sayıyorum
Sonra adımlarımı atmaya başlıyorum
Korkarak ve hafif hafif
Sanki her an vazgeçebilirmişim gibi
Sanki hiç bu adımları atmaya layık olmamış gibi
Durmak istemiyorum
Ellerimi uzatıyorum ve birisini yakalamak istiyorum
-Gitme-
-yavaşla-
geride kalmak istemiyorum
İşte o zaman hedeflerim, yapmak istediklerim daha belirgin oluyor
Anlam kazanıyor bu gök bu toprak
Her ne kadar bilsem de bir gün o toprakta bana da bir parça yer kalacağını
Artık amaç bulmaya başlıyorum
:
:
