Tringgg!! Voor de zoveelste keer vandaag klinkt het geluid van de winkelbel. Meteen is iedereen alert. Ook Konnie komkomer. Zou er iemand zijn die.... 'Nee Konnie, zo moet je niet denken. Je bent ten slotte nog nooit gekocht, terwijl je hier al........uuh.......... heel lang ligt.' Zegt Konnie tegen zichzelf. Hij hoort voetstappen langzaam voorbij schuifelen. Even ziet hij het gestalte van een man voorbij komen. Dan dempen de voetstappen weer. Oppeens houdt het geschuifel op. Dan komen de voetstappen weer in Konnies richting. Verbaasd kijkt Konnie op. Veel tijd om na te denken krijgt hij niet, want oppeens doemt er een levensgroot mensenhoofd voor hem op. Een hand grijpt de bak in, vlak naast Konnie. Kannie, een van zijn maatjes, word opgetild. De man bekijkt hem met een kritische blik. Dan gooit hij hem weer in de bak. Kannie kermt van de pijn. Alle komkommers kijken angstig naar de man. Nu word Kunnie opgetild. Hij gilt en jammert, maar de man lijkt het niet te horen. Ook Kunnie word teruggegooid. Iedereen in de komkommerbak gilt nu. Weer grijpt de hand in de bak. Konnie voelt dat hij word vastgegrepen. Angstig kijkt hij naar boven. Het gezicht van de man komt gruwelijk dichtbij. Konnie voelt zich langzaam misselijk worden. Hij ziet de ogen van de man over hem heen glijden. Zijn blik is veelbelovend. Konnie kijkt angstig naar zijn vriendjes, die daar vol afschuw naar het tafereel staan te kijken. 'Help, help dan toch!' wil Konnie eigenlijk roepen. Maar er komt maar niks uit zijn komkommerkeeltje. Oppeens voelt hij dat de greep van de man langzaam zachter word. Konnie zucht opgelucht. Maar, al snel merkt Konnie dat hij niet terug in de komkommerbak glijdt, maar in een boodschappentas! Oppeens is alles zwart. Zwak op de achtergrond hoort hij uit honderden komkommermondjes 'Konnie neeeee!' 'Konnie, ga niet weg! 'Konniee!!'. Helaas. denkt Konnie. Dit was het dan. 'Dag lieve vriendjes! Vaarwel.....' Dan komt de boodschappentas in beweging. Konnie word door elkaar geschud. Over hem heen rollen worsten, kazen, pakken hagelslag, aardappelen en nog veel, en veel meer etenswaren. Dan word de tas omgekieperd. Alles rolt er uit. 'Nou ja zeg, wat zijn dit voor manieren!' roept Konnie boos. Hij kijkt verontwaardigd om zich heen. Hij ligt op een zwarte plaat die beweegt. Naast hem ligt een kaas, aan de andere kant een pot jam. Het is dat ik alleen met komkommers kan praten, anders had ik zeker gevraagd wat hier precies gebeurt! denkt Konnie. Dan ziet hij dat de kaas naast hem word opgepakt en tegen een apparaat word gedrukt. Er klinkt een piepje en de kaas word weer in de tas gegooid. Dan word Konnie opgepakt. Hij kijkt recht in het verbaasde gezicht van de kassajuffrouw. 'Weet u zeker dat u deze komkommer wilt?' vraagt ze aan de man die Konnie net heeft megenomen. 'Jazeker, deze wil ik, en geen ander. En schiet een beetje op, alsjeblieft, ik heb nog meer te doen vandaag.' De kassajuffrouw haalt haar schouders op en drukt Konnie tegen een apparaat. PIEP! Klinkt het keihard in Konnies komkommeroortjes. Dan word ook hij teruggegooid. Weer is alles zwart. Terwijl Konnie wacht, valt er telkens weer een etenswaar in de doos. Hij ziet het pak hagelslag vallen. Die lag naast de buurman van de buurman van de jampot, rekent Konnie uit. Volgens mij alleen de worst en de crackers nog. En ja hoor, als ook de worst en de crackers in de tas zitten komt deze weer in beweging. Weer rolt iedereen over elkaar heen. Konnie weet niet meer wat onder en boven is. Dan wordt de tas op de grond gezet. Er klinkt een klikje en een autodeur gaat open. Weer word de tas opgepakt en in de auto gesmeten. De deur knalt weer dicht en er gaat een andere deur open. De man stapt in, doet de deur dicht en geeft gas. 'Waar word ik naar toegebracht? Ik ben bang...' Huilt Konnie zachtjes.......
~eide deel 1~
JE LEEST
Humor