Âşık Zorba [WakaShin]

Bunu Kendim İstedim

Okul açıldığında Wakasa hızla Shinichiro'yu bulmuştu.

Wakasa:
SHİN-CHAN!

Shinichiro çok fazla zorluk yaşamıştı ve dayanamıyordu. Duyduğu ses onu gıcık etmeye yetiyordu. Wakasa hızla Shinichiro'nun yanına geldi. Shinichiro'nun aldığı takıları bulmuştu, şuan onları takıyordu. Shinichiro o an biraz duraksadı, neden bunları takmıştı ki?

Shinichiro:
Görüşürüz Wakasa-san

Wakasa:
Shin-chan dur!

Shinichiro, Wakasa'yı dinlemeden hızla sınıfına gitti. Wakasa umutsuzca sınıfına yöneldi. Kızgın değildi. Hâk etmişti ama dayanamıyordu, yerinde duramıyordu, kendini affettirmek, sevdirmek, onu kendine tekrar bağlamak istiyordu. Yaklaşık 2 aydır sürünüyordu, artık dayanamıyordu.

Shinichiro'nun isteği üzerine, Benkei ile kalıyordu Wakasa. Artık Shinichiro'nun yanına dönmek istiyordu ama yapamazdı. Yüzsüzlük olurdu bu. Wakasa sırasına kafasını koyduğunda çoktan uykuya dalmıştı.

§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

Wakasa onu inatla dürten kişi yüzünden uyanmıştı. Bir ümit Shinichiro olmasını bekledi ama eski sevgilisi gelmişti. Kız Wakasa'ya pişmanlıkla bakıyordu. (Kıza Kae dicem)

Kae:
Wakasa-kun birşey söylemek istiyorum

Wakasa:
Ne söyliceksin?

Kae:
Shinichiro-chan şuan hastanede. Okulda bilincini kaybedip bayıldı ama şuan iyi. Manji Parkı'nda sizi görmek istiyor.

Wakasa o an kalbine çöken ağrıyı hissetti. Kabul etti ve eşyalarını toplayıp Manji Parkı'na doğru yol aldı.

§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

Shinichiro çalan telefonu ile şaşırdı, Benkei onu arıyordu. Yavaşca açtı telefonu.

Shinichiro:
Alo?

Benkei:
Alo Shin!

Benkei'nin sesi çok endişeli çıkıyordu.

Shinichiro:
Birşey mi oldu?

Benkei:
Wakasa okulda birden bire bayıldı şuan Manji Parkı'nda bilinci açık ama sürekli adını sayıklıyor!

Shinichiro o an kalbinde bir ağrı hissetti. Wakasa'ya birşey mi olmuştu? Hastamıydı? Yada çok kötü mü olmuştu?

Shinichiro:
Geliyorum

Shinichiro hızla evden çıktı ve Manji Parkı'na doğru yol aldı.

§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

İkiside aynı anda Manji Parkı'na varmışlardı. O an ikiside şaşırdı, Wakasa yavaşca Shinichiro'ya yanaştı ve tereddüt ederek titreyen elini Shinichiro'nun yanığına koyarak okşamaya başladı.

Shinichiro:
Waka-kun?

Wakasa:
Shin-chan...

İkisi o an anladı. Wakasa ümitle baktı Shinichiro'ya. Birden bir tokat yedi. O an oraya gelmiş olan ekip bunu gördüğü an şok olmuştu.

Shinichiro:
SANA İNANAMIYORUM! HEM BENİ KULLANDIN, ZORBALADIN, DÜŞMANIN YAPTIN, HASTANELİK ETTİN, ŞUAN BİLE BENİ KORKUTTUN VE BİRDE UTANMADAN BANA ÜMİTLE Mİ BAKIYORSUN!?

Wakasa:
Shinichiro yalvarırım

Shinichiro:
BUNU KENDİN İSTEDİN!

Wakasa:
EVET, EVET LANET OLSUN Kİ O SİKİK BEYNİMLE BUNU İSTEDİM. ÇÜNKÜ BEN HİÇ BİR BOKA YARAMAYAN BİR EMBESİLİM! İNSANLARIN HAYATI İLE OYNAYAN, ONLARI HAYATA KÜSTÜREN, ONLARDAN İĞRENEN BİR EMBESİLİM BEN. KİMSEYE GÜVENMEZKEN ÂŞIK OLDUM SANA BEN! TÜM KALBİMLE, TÜM VARLIĞIMLA SEVDİM SENİ! AMA SEN BANA FAZLAYDIN! FAZLA GÜZELDİN, FAZLA ZEKİYDİN, FAZLA MÜKEMMELDİN, SEN BİR YILDIZDIN VE BEN SEVEMEDİM! BEN SANA ONCA KİŞİ İÇİNDE SEVGİ GÖSTEREMEDİM! SENİ KIRDIM, PARÇALADIM, DAĞITTIM, KULLANDIM VE BENİ AFFETMENİ İSTEDİM. SEN BU KADAR MÜKEMMEL OLDUĞUN SÜRECE YANINA ASLA YAKIŞAMAYACAKTIM ÇÜNKÜ! VE EVET SHİN BUNU KENDİM İSTEDİM!

Shinichiro:
Fazla? Ben miydim sana fazla olan? Sana olan askımdan kaç yıl süründüm ben haberin var mı? Asıl fazla olan sendin! Fazla yakışıklıydın, fazla güçlüydün, fazla iyi kalpliydin, fazla mükemmeldin, etrafında onca güzel kız vardı ve ben onların içinde bir hiçtim. Seni sevemedim ben Wakasa. İnsanlar yüzünden yanaşamadım ben sana. Biri birşey der, seni yadırgar, seninle alay eder, seni küçümser diye, benim yüzümden rezil olma diye gelmedim ben yanına. Seni hep uzaktan sevdim ben. Sana uzaktan ilgi duydum ben. Yanına gelip seni utandırmak istemedim ben Wakasa.

Wakasa:
Ne?... Beni utandırmak mı? Shin...

Wakasa dizlerinin üstüne yere çöktü, başını öne eğidi, ellerini birleştirip yalvarır bir pozisyonda konuşmaya başladı.

Wakasa:
Yalvarıyorum, yalvarıyorum affet beni. Herseyi hâk ettim, sevgin ve ilgin hariç herşeyi hâk ettim. Şuan yüzsüzlük yapıyorum, biliyorum. Sen benim güzeller güzeli  kraliçemsin. Senin beni bırakman bile ölüm sebebim. Şimdi sana tekrar yalvarıyorum, ne olur? Ne olur beni affet! Sana söz veriyorum ki bir daha asla sana dokunmayacağım.

Shinichiro:
Waka-kun... Sizi affetmeme gibi bir ihtimalim olamaz.

Wakasa ayağa kaltı ve Shinichiro'nun dudaklarına yanaştı.

Wakasa:
Öpmeme izin var mı?

Shinichiro:
Her zaman

Wakasa yavaşca öptü Shinichiro'yu. Herkes rahatlamıştı. Akşam hep birlikte oturup sohbet muhabbet ettiler ve ikilinin sevgili oluşunu kutladılar