Chapter 5

2 1 0
                                    


{ARIES LUNA' POV}

Napa upo ako sa gulat.

"I-sa kang l-lobo" putol putol na sabi ko, tila natatakot na mapagtantong isang werewolf si ralph.

"Luna, please don't be scared" akmang lalapit ito saakin pero pinihilan ko ito.

Napaatras ako at naramdam ang sugat sa kamay ko dahil sa isang matinik na bato.

"luna..." he said softly

"lumayo ka please" atras ko pa.

"kasama mo ba ang taong--" napaisip ako "i mean lobo, kasama mo ba iyon?" tanong ko

"may balak karin bang patayin ako?" tanong ko ulit

"no luna please don't be scared, i'm not like them" sabi pa nito

Paatras ako ng paatras ni hindi ko alam kung saan ako tutungo kung umatras pa ako.

"luna, stop you'll might fall" aniya ngunit bago pa iyon ay nahulog na ako

"AHHHHHH" sigaw ko

Ipinikit ko nalang ang aking mata, mukang katapusan ko na..

bago paman ako masalampak sa lupa, naramdaman ko na agad ang mabilis na prisensiya ni ralph na sumalo saakin.

"Ralph...." nakita ko ang pagbabago ng anyo nito

"let's go home luna.. " he said

___________

Nagising ako dahil sa ingay ni chris na mukang natataranta, kaya napadilat ako.

"gising nala pala eh, lalabas na ako" aniya atsaka lumabas

"Luna" Si ralph."alam kung hindi kapa rin makaniwala sa nakita mo kagabi luna pero---" hindi ko na ito pinatapos

"ano ba talaga intensiyon mo ralph" sabi ko at napa upo.

"Luna I'm your mate" sabi nito

"Mate?" takhang tanong ko.

"kaya ka nilang gustong kunin at patayin dahil" napahinto ito sandali. "because i love you luna" nagulat ako sa sinabi niya.

"t-teka naguguluhan ako" aniya ko

"I'm a werewolf I am 100years older than you. Nung una kitang nakita, i feel loved, kaya palagi kitang binabantayan" sabi niya

"Why? bakit ako?! dahil diyan hindi kona makakasama ate ko?" ramdam ko ang pag tulo ng luha ko

"no, luna" ramdam ko ang pagtulo ng luha niya

"no, luna makakasama mo siya but not right now" ramdam ko ang pagtulo ng luha niya

"kailan pa ralph, ni hindi mo nga ako pinapalabas" nagtubig na ang mata ko "Bata pa ako please may pangarap pa ako ralph, how can i fullfil my dreams if you keep pushing me away from it" ani ko

"luna please" sabay hikbi na sabi niya

"lumabas kana lang muna" ani ko

Wala na siyang magawa kundi sundin ang gusto ko.

Not now, miss kona si ate at hindi ko namang kayang iwan ang pangarap ko. Hindi parin mapasok sa isip ko na isa siyang lobo.

Grabe naman pala ang ganda ko na pati lobo maf-fall sa akin.
____

Nagulat ako ng paggising ko wala na ako sa mansiyon ni ralph.

ang mas nakakagulat ay nakita kong pumasok si ate sa kwarto ko.

"ATEE!" sigaw ko at yumakap papunta sakanya

"Aries jusko saan kaba nagpupunta ha" ani ni ate habang tumutulo ang luha

"Ate sorry" naiiyak na sabi ko sakanya

Pinaharap ako ni ate.

"wag mo nang gawin yun ha, jusko gabi gabi akong nag iisip kong asan kana" sabi ni ate.

"hindi napo mauulit" sabay ngiti na sabi ko

"oh siya tama na ang pag dra drama, kumain na tayo, jusko miss na kita" unas ni ate

Miss na rin kita ate.

Natapos na kaming kumain kaya naligo na ako at ginawa ang morning routine ko.

habang nakatapat ako sa salamin na pansin ko ang papel na naka ipit doon.

Binuksan ko iyon at binasa.

𝑴𝒚 𝒍𝒐𝒗𝒆, 𝒍𝒖𝒏𝒂

𝑰 𝒂𝒎 𝒔𝒐 𝒔𝒐𝒓𝒓𝒚 𝒇𝒐𝒓 𝒑𝒖𝒔𝒉𝒊𝒏𝒈 𝒚𝒐𝒖 𝒂𝒘𝒂𝒚 𝒂𝒏𝒅 𝒇𝒐𝒓 𝒌𝒆𝒆𝒑𝒊𝒏𝒈 𝒚𝒐𝒖 𝒇𝒐𝒓 𝒎𝒐𝒏𝒕𝒉, 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒌𝒐 𝒏𝒂 𝒏𝒂𝒊𝒔𝒊𝒑 𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒓𝒂𝒓𝒂𝒎𝒅𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒎𝒐 𝒌𝒖𝒏𝒈 𝒊𝒍𝒂𝒍𝒂𝒚𝒐 𝒌𝒊𝒕𝒂 𝒔𝒂 𝒂𝒕𝒆 𝒎𝒐, 𝒊'𝒎 𝒓𝒆𝒂𝒍𝒍𝒚 𝒔𝒐𝒓𝒓𝒚, 𝒊 𝒍𝒐𝒗𝒆 𝒚𝒐𝒖.

____

Allie' s nalang itawag ko sainyo?

-DL

THE WEREWOL'S OBSESSIONWhere stories live. Discover now