1. bölüm

17 1 2
                                    

Sabah uyandım ve çikolatalı sütümü hazırladım. Çünkü çikolatalı süt olmadan güne başlayamıyorum.
Daha sonra kahvatımı hazırladım. Kahvaltımı yapıp odama geçtim ve hazırlanmaya başladım. Mavi bir crop ve altına siyah pantolon giydim. Ve siyah beyaz çizgili çoraplarımi son olarak da converslerimigiydim hafif bir makyaj da yaptım veee hazırıım.
Saçlarıma bı baktım ve çok da dağınık olmadığı için üstten hafif taradım ve açık bıraktım. Çantamı alıp odadan çıktım ve yeni okuluma gitmek için metroya doğru yürüdüm. Evet yeni okulum!
bu arada ben Lisa annemle yaşıyorum ve babam hakkında tek bir bilgim bile yok. Annem benim için sabahtan akşama kadar çalışırken o  nerelerde ancak Allah bilir.

Neysse. Metroya bindim ve sadece tek boş kalan yerin olduğunu gördüm bu iyi bi şeydi ama taki onu görene kadar  kim mi Demir tabiiki.
Demir kimmi geçen yıldan beri bana takık olan çocuk. En son neden yeni okulum dediğimi açıklıyordum. Şöyle annem yeni bir iş yeri kurduğu için iş yerine yakın bir yere taşınmak zorunda kaldık. Bu yüzden de okulumu da değiştirmek zorunda kaldım. Neyse mecburen boş yere oturduğumda Demir başını teelfondan kaldırıp bana baktı ve
"Oo küçük hanım nerelerdesiniz? Sahi niye okula gelmiyosun iki gündür? Özledikk yanii. "
"Sanane be! Hesap mı verecez bi de sana."
"Yok canım, ne hasabı merak ettiğim için sordum."
"Nihayet senin olmadığın bir yere gidiyorum demir!"
"Bası yani taşındın mı?
"Aynen öyle"
" Anladım"
"E sen de artık kendine başka bı av bulsan iyi edersin sahi, sıkılmadın mı?"
"Niye sıkılayım ki?"
"Ya bir senedir peşimdesin yüz de vermiyorum ama hala bırakmadın peşimi." Dedim gülerek.
"Seviyoruz kızım anla artık!" Diye bağırdığında herkes bize bakıyordu. Utancımdan saçlarımla yüzümü kapatıp
" Ne yapıyorsun be!" Dedim.
"10. Kez ilanı aşk ediyorum." Dedi
" İyi halt ediyosun demir!"
Neyse ki gideceğim yere varmıştım ve metro durmuştu.
" Umarım bir daha hiç görüşmetiz demir!"
" Hiç sanmıyorum fıstık "
" Ne demek bu? " Dediğim zaman o da peşimden geliyordu.
"Şu demek, ben de seninle aynı okuldayim ."
Dediğinde afallamıştım. " N nası yanii benim okuluma kadar da biliyo olamazsın yaaa. Offf" deyip saçlarımı arkaya attım ve hızlıca yürüdüm.

Okula vardığımda müdürün odasına gittim. Okulumun adı "ÖZEL KARAN KOLEJİ" ydi. Müdürün odasını ararken bı çocuğa çarptım ve tüm dosyaları yere döküldü. " Ç-çok çok özür dilerim. Görmedim gerçekten." Dedim çok utanmıştım.
" Heyy sorun değil hem bak topladım bile ." Dedi ben elimdekileri ona verirken " teşekkürler " diye de ekledi. " Ben gerçekten... Yani görmedim ben şeyi arıyordum.. müdürün odasını." Dedim çocuğun yüzüne bakarak bı dakika çocuğun gözleri benim gözlerimle aynı renk ve bana çok olmasada benzediğini fark ettim.
" Bu arada ben Meriç KARAN. "
Deyince ufak çaplı bir şok geçirdim
"Ne sen bu okul... Yani..." Diye gevelediğimde çocuk gülüp " evet bu okul benim amcamın okulu odası da  şurada dedi. E ben daha önce buradan geçmiştimkii. Si****!
"E şey benim adım da Lisa. Lisa AYKAN. Tanıştığıma memnun oldum." Dedim.
" Ben de " dedi.
Beni müdürün odasına götürdü ve gitti.

BİYOLOJİK AİLEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin