Sen benim yerim olsaydın,
Her gece aynı yalana inandırarak aklını,
Her gece ikamet ettiğin sokağa çevirip adımlarını,
Her gece aynı istikamette yüreğin bir ileri iki geri,
Her gece kalemim elinle kavgalı,
Her gece huzursuz böyle,
Böyle vursaydı varlığına ömür dediğin yarin
Yokluğu seni de her gece,
Döner gelirdim bir an bile geçmeden..
İki elim kanlı olurdu muhakkak,
Meclisi basardım mesela,
Ve hatta balıklama dalardım mafya babalarının ortasına.. Taksi şöförü uyuyor diye trafik kurallarına, Yayalar yürüyorlar diye yaylana yaylana,
Ve ne varsa engel geç kalmama yanına,
Onları Boğa boğa koşardım vallaha...
Sen benim yerimde olsaydın,
Ayrılıklar ulu orta çalamazdı kapımızı..
Umutlar çırılçıplak kalamazdı,
Hayallerimiz kararmaz...
Üstelik yalanlar,
İhanetler,
İftiralar,
Üzerimize çullanmaz.
Ya da,
Ben senin yerinde olmayı becerebilseydim,
Öyle vurdum duymaz...
Biliyorum olabilseydim senin yerinde,
Uğrumda ölsen, umruma dokunmaz.
Sen benim yerimde olsaydın,
Ben senin kollarında uyurdum herhalde her gece
