Sobremesa •Jeonglix• ⚜️

Italy•four

Oy ve yorum🍝 bölümü watty atmamış kimse yorum yapmıyor diye de oturmuş üzülüyorum dndnnd
•••

Uzun gömleğin bir kısmını kumaş pantolonun içine sokmuş, her ne kadar gerek olmadığını söylesemde kendi altın rengi kısa kolyesini boynuma takmıştı. Bileğimdeki saat ve hafif dalgalı yaptığı saçlarımla ise... Kendimi gerçekten iyi hissediyordum.

Gülümseyerek benim gibi aynaya bakan Wangnan'a baktım. O koyu yeşili tercih etmiş ve altın gibi duran işlemelere sahip ceketini giymişti. Altında ise siyah atlet vardı. Önünü açmayı planlamayıp sadece güzel gözüken ceketiyle durmayı planlıyordu muhtemelen. Altına giydiği deri pantolonla da cidden iyi duruyordu. Saçları güneş gibi olduğundan yeşil ceketin üstündeki sarılar beyaz teniyle de uyum sağlıyordu. Gerçekten şıktı ve beni de şık yapmıştı. Ona minnettardım.

Sahi.

Elini tuttum ve banyoya soktum onu. Dediğim gibi koreliydim ben. Cilt bakımında olduğu gibi makyajda da iyiydim. Bana göre yüzüne yeşil yakışırdı. Ceketiyle uyumlu olurdu hem.

Ne yapacağımı anlamış gibi ellerini birbirine vurdu ve gözlerini kapattı usluca. Gülümsedim. Vakit benim ona yardım etmem gereken vakitti ve bunu en iyi şekilde yapacaktım. Önce yüz tonunu hafif bir fondöten ile eşitledim sonra ise yanaklarına hafif pembelik verip sol gözünün altındaki beni esas alarak yaprak çizmeye başladım. Benin etrafında çizmem sayesinde iki yaprakta orantılı ve güzel olmuştu. Heyecanla tepkisini görmek için aynaya baktırdım. Mutluluğu ve teşekkürleri beni gerçekten de mutlu etmişti.

"Sen?"

Durdum. Ben? Hm. Ah. Şey. Sanırım bende bir iki şey yapabilirdim. Doğru. Yapsam mı ki? Felix'in ne tepki vereceğini bilmiyordum ve onun eşi olarak gidiyordum partiye. Sevmeyebilirdi.

Ama sevedebilirdi.

Telefonumu elime aldım ve son mesajlarımıza baktım. Geleceğimi söyleyince gerçekten mutlu olmuş ve fotoğraf atmıştı. Attığı fotoğrafa baktım tekrardan. Gerçekten yakışıklıydı. Bir o kadar da güzel. Küçük yüzü ve güzel gözleri vardı. Bedeni de kaslı ama zarifti. Her yönden mükemmel olmak sanırım buna deniyordu.

Seslice nefesimi verip fırçayı yaldıza batırdım. Bence... Biraz daha güzel olabilirdim.

Göz kapaklarımın yanlarına sim gibi dağıttıp son kez aynaya baktığımda Wangnan banyonun kapısını aniden açtı ve hızlıca girip tekrar kapıyı kapattı. Ne olduğunu anlamayarak ona baktım. O da şok içinde bana bakıyordu.

"Felix. Sen Felix eş sen o mu alıştırmak sana!"

"Ne? Şey yani evet? Yes, he is my partner at the party. What happened?"

"He's the one with the best grades in college! The untouchable, the person who is described as noble!"

"Üniversitede en iyi notlara sahip olan o! Dokunulmaz, asil olarak tanımlanan kişi!"

Gözlerimi kıprıştırıp ciddi mi diye gözlerinin içine baktım. Cidden üniversitenin en iyi notlarına sahip olan ve bu yüzden de dokulmaz sayılıp asil diye bahsedilen kişi miydi o? İyi de böyle biri neden benim gibi biriyle uğraşıyordu ki? Belkide bir karışıklık vardı. İtalya'da asil diye bahsedilen çok az insan vardı. İmkansızdı bu, değil mi?

"Sen bence direk onunla evlenmelisin."

İlk defa tam olarak düzgün kurduğu cümlenin bu olması beni hayrete düşürürken onu kapının önünden itekledim ve açtım. Niye böyle yaptığını anlamamıştım. Sonuçta dış kapıyı-

Karşımda gördüğüm kişiyle durdum. Felix. Buradaydı. Etrafa bakarken benim çıkmamla bana dönmüş ve büyükçe gülümsemişti. Elimde olmadan bende gülümsedim. Çok yakışıklı olmuştu. Ben siyah, beyaz ve altın renkleriyken o, siyah kahve altındı. Bu stil ona çok yakışmıştı. Omuzlarından aşağıya pelerin gibi inen kahve rengi altın detaylı kıyafeti eski çağın sosyetelerini andırıyordu adeta.