"ama sabah yapacağız değil mi?"
"hmhm."
yarı açık olan gözleri bu anı bekliyormuşcasına usulca kapanmış, kendini uykunun derinliklerine bırakmıştı.
**
sabah sağ tarafımdaki sarsılmayla birlikte gözlerimi araladım.
"jeon, ne işim var burada?"
taehyung'un kalın sesi kulaklarıma dolduğunda hızla gözlerimi açtım.
ne demek hatırlamıyordu?!
"ne?!"
bana anlamaz gözlerle bakıp cümlelerini sıraladı.
"ne ne? en son içiyordum. sarhoş olmuşum,
rahatsız ettim seni de. kusura bakma."
cidden hatırlamıyor muydu?
tanrım.. belki de sarhoş haliyle söylemişti onları. anlatması gereken hiçbir şey yoktu?
"e-evet. git artık!"
titreyen sesimle konuştum. hatırlamıyordu.. ciddili hatırlamıyordu..!
"hah.. bu kadar kolay bırakır mıyım seni jeon?"
ne?!
tanrım,! şimdi hatırlıyor mu hatırlamıyor mu?!
"ne?"
olduğundan çok daha garip çıktı sesim.
"hatırlıyorum jeon.-"
bana biraz daha yaklaşıp kemikli ellerini belime yerleştirdi.
"-ve unutacağımı sanmıyorum."
cümlesini bitirdiğinde yakalarından tuttuğum gibi dudaklarımızı birleştirdim haşince,
***
aaaaa
bu fic hic istedigim gibi yazilmadi bu arasa
aklimda daha baska seyler var
iste
son,
(virgul birakayim da taekook icin tazmak istedikleriniz hic bitmesin
)
