Anneannemin evine geldiğimizde,kapının önünde durduk,annem bize doğru eğilip "Güçlü olucaz,olmak zorundayız."diye fısıldadı ve sonra kapıya bir kaç kez vurdu.Saniyeler sonra kapı açıldı.Anneannem durumdan haberdar gibi bakıyordu bize.Kapıyı biraz daha araladı ve gözleriyle içeriye girmemizi söyledi.
Anneannem yalnız yaşıyordu.Dedem onu yıllar önce başka bir kadınla aldatıp,terk etmişti.
Anneannemin evinde bizim için ayrılan bir oda vardı.Annem o odayı işaret ederek "Sena, kardeşinin eşyalarını ve kendi eşyalarını yerleştir."dedi.Anneannem ve annem de oturma odasına geçmişti.Konuşma yapıcaklarını anladığım için Doruk'u odada bırakıp annemlerin olduğu odanın kapısından gizlice onları dinlemeye başladım.Annemin ağlamaktan kızaran gözleri dolmuştu ve kısık bir sesle konuşuyordu; "Artık dayanamıyorum anne.Bize yaşattıkları falan..Olmuyor anne.O adamla hayat süremiyoruz.Bu sefer kararlıyım,eve geri dönmeyeceğiz.Bir süre çalışıp para biriktireceğim.Yeterli parayı biriktirdiğimde çocukları da alıp bu şehirden gideceğiz.İstanbul'a..." anneannem itiraz etmeye başladı ve benimde gözlerim dolmuştu,ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Annemin ağlama seslerini duyunca,gözyaşlarımı serbest bıraktım.Annem beni fark etmişti ve onları dinlediğimi de anlamıştı. Yorgun bir sesle beni yanına çağırdı.Yanına gittiğimde elleriyle saçımı okşayıp "Herşey düzelicek."diye fısıldadı.
