Yakında hastaneden taburcu olacaktım. Sabah uyandığımda Erkan başımda beklıyordu. Gözlerimi açar açmaz Erkan'ın bana karşı endişeli bakışlarını gördüm. "Noldu? Bi sorun mu var?" Erkan kafasını hayır dercesıne bana bakıyordu. "Sen uyanmayınca endişelendım de" Erkan'ın bu sözünğ duyunca kalbim hızlı bir şekilde gümlemeye başladı. Yinede belli etmemeye çalıştım. "Öyküler nerde?" Erkan dışarıyı işaret edince anladım. 'Haa' anlamında kafamı salladım. Telefonu alınca bir sürü cevapsız çağrı gördüm. Kim olduğuna baktığımda 'Okul Müdür Ahmet Hoca' yazısımı gördüm. Hemen geri aradım.
"Hocam buyrun beni aramışsınız.". " Evet kızım. Sen nerdesin kaç gündür yoksun?" "Hocam hastaneye kaldırıldım." Hoca direk 'haaaa' diyip kapattı. Güldüm. "Ah be Sedef ne güzel gülüyorsun..." Erkan'a baktım. "B-ben mi?" Erkan anlamas gözlerle bana baktı. "A-a şey ben onu dışımdam mı söyledim?" Evet anlamında kafamı salladım. Erkan gözlerini devirdi. Derken odaya Öyküler girdi.
Öykü'nün Anlatımıyla
Emre aniden beni dışarıya çıkardı. Hiçbirşey anlamadan dışarıya çıktık. Emre o toprak rengi gözleriyle bana bakiyordu. "Noldu Emre alal acele beni dışarıya çıkardın?" Emre derin bir nefes alıp gözlerimin icine baktı. Emre'ye 'Noldu' Anlamında başımı salladım. Emre derin bir nefes alıp bana baktı. "Öykü anlasana." Ama hiçbir şey anlamamıştım. "Emre anlat işte. Noldu bi sorun mu var?" Emre gözlerini kaçırdı. "Öykü." Dedi kısık bir sesle. "Evet Emre." Emre oflayıp duruyordu. "ÖYKÜ BEN SENDEN 7 YILDIR HOŞLANIYORUM!" Duyduklarım karşısında şok olmuştum. Ellerim ayaklarıma dolaştı. "Emre..." Diyince hemen gözlerini bana çevirdi. "Efendim güzelim." -Güzelim diyişine bile bayılıyorum- "EMRE YETER ARTIK YILLARDİR SENDEN HOŞLANDIĞIMI SOYLEYEMIYIYORUM İŞTE ANLASANA ARTIK!" Emre söylediklerim karşısında şok olmuş gibiydi. Emreye anında sarıldım. "Emre seni çok seviyorum..." Emre bu sıcak sarılma karşısında mutlu olmuştu. "LAN SEDEFI UNUTTUK. KOŞ EMRE KOŞ!" Aklıma Sedef gelince hemen koşmaya başladık. Sedefin oldugu odaya geldik. Kendimize çeki düzen verip içeriye girdik. Sedefle Erkan bakışıyorlardı. Şok olmuştuk. "Ay pardon biz yanlış bi zamanda girdik galiba." Sedef'in gülme sesi kulağıma geldi. Gözlerimizi açıp içeriye girdik.
AKLIMA BİŞİ GELMİYO
(4. Bölün bu kadardır"
