İsas x çağtu

23Bölüm

Herkes yerlerine geçmeye başlamıştı
İskenderden
Metenin naptigini çok merak ediyordum affetirmisti kendini belli ama nasıl affetirdi

İskender:nasıl affetirdi lan kendini

Mete:ne sen sor ne ben söylim naz yapti biraz ama halletim

İskender gülmeye başlar gölgenin adamları vardı ama iskenderin güldüğünü görünce onu düsman olma kotogarinden çıkarmışlardı çünkü çok doğaldi başka taraflara bakmaya başladilar

İskender:asya sancak hakinda bilgi verirmisin

Asya:tamam canım

Asya bilgi vermeye başlar bukadar İskender

İskender:Asya

Asya:Efendim

İskender:seni seviyorum
Asya gülümser yanındaki elifdede kulaklık olduğu için o da duymuştur

Asya:bende seni seviyorum

Bunu herkes duymuştu

Bora:aekadaşlar romantiniz bittiyse taşa dönelim bütün herkes takım elbiseli nerden anlaya bilirim amk

Arda:malmisin olm sen lan adamlar bize doğru geliyor yardım ettin dedi ve borayla birbirlerine sarıldılar

Adamlar tam ardayi kendine cekiceken Mete iki adaminda kafalarini birbirine vurdu adamlar bayilmişti

Arda:Kendimizde halledebilirdik

Bora:aynen

Mete:hadi ama ya bir teşekkür yokmu

Arda: teşekkür

Bora: teşekkür

Mete:iyi o zaman tek kalın atilinca doversiniz diyip arkasını döndü ve yürümeye başladi

Arda:METE BİZİ YANLİZ BİRAKMA

Bora:ABİ BÜYÜKSÜN

Mete:evet sizde yaş olarak büyük olabilirim zeka olarakda çok üstünüm

İskender gelmişti yanlarına:kendini övdürdüysen artık arayabilirmiyiz taşı

Mete:hee rahat ol asya buldu onu

Herkes şokla meteye baktı

İskender:buldumu

Mete:evet sizie yardım etmek için geldiğimde o içeriye giriyordu sordum neden giriyorsun diye telefondan sinyal almış binanın internettine bağlanmış bağlandigi anda bir çok sinyal gelmiş ne zaman geldiklerinide yandaki tarihlerden anlayabiliyoruş bir tanesi bir kaç gün önce gelmiş asya onun taş olduğunu anlamiş ve gidip az önceki bilgiye göre taşi almış fikri hocaya vermiş fikri hocada götürdü onu

Arda:iki dakikada ne yaşadiniz lan

Bora:hakikaten

İskender:hadi gitmemiz gerek

Mete:neden

İskender:eve gitmiyormuyuz

Mete:hayır biraz eylenelim

O sırada sinanlar ve asyalar gelmişti ve cenkler gelmişti el ele

Sinan:içkiye tövbeliyim

Elif:bir yudum bile içsin kafanı kırarım Sinan

Asya:aynı şey senin içinde geçerli İskender

Ceren:gölgenin adamları gittimi

Asya:evet taşı aradılar ama sahtesini aldılar

Arda:O zaman eylence zamaniiii

Bora:Yaşasinnnn

Herkes dans yerine gider ve bir masaya geçerler

İskender:bu dası lütfedermisiniz
Diyip elini uzati asya gülümseyip elini tutu

Asya:Neden olmasin piste doğru yürümeye başladılar

İskender elerini asyanın beline sardı Asya'da kollarını iskenderin boynuna sardı

İskender:topuklu ayakabi giydigin halde beni geçemedin

Asya:sen çok uzunsun ben kısa değilim

İskender:bu yeni bir avutma şaklimi

Asya:döğruları söylemek zorunuza gitti galiba İskender bey

İskender:Demeki asya hanım gülmeye başladilar İskender asyanın dudağına küçük bir buse kondurdu

Asya:İskender öpme rujum bozulacak şimdi al işte dudağın ruj olmuş diyip bir eliyle silmeye calisti

İskender:bırak kalsın

Asya:niye kalsın he sildim

Biraz daha dans etikten sonra metenin cagirmasiyla arabaya bindiler herkes çok yorolmuştu

Ceren cenkin omzunda uyuya kalmıştı Sinan Elifi kendine sarıp uyuya kalmıştı elif Sinan'ın saçlarıyla oynuyordu

Zeynep bora ve ardayla dizi izliyordu

İskender öndeydi meteyle konuşuyordu asya ise gözleri kapandı kapanacakti ve uyuya kalmıştı

Mete arabayı durdurdu ve kafasına arkaya döndürdü

Mete:geldik dedi ama çoğu kuşu uyuya kaldırmıştı herkesi tek tek alıp odalarına götürdüler

Yarın sabah
...