GİZEMLERİN SAVAŞI

En son hatırladığım tek şey çığlık ve tamamen karanlıktı.
Uyandığımda başımda bir hemşire vardı, uyandığımı görür görmez doktora haber vermeye gitti.
Ben kimdim burası neresi ve bana ne olmuştu.
Doktor geldiğin de bana bir kaç soru sordu fakat hiç bir şey hatırlamıyordum, bir adam geldi yüzü çok tanıdıktı ,kimsin diye sorduğumda cevap vermedi bağırmak istiyordum çığlık atmak istiyordum  yapamıyordum.
Polisler geldi ,evimi sordular tek tek bir sürü soru sordular fakat tek cevap vardı ve her seferinde aynı cevabı veriyordum BİLMİYORUM!!
Günler günleri kovaladı, saatler saatleri ve saniyeler saniyeleri tam bir hafta sonra evimi bulmuşlardı.
Onlara güvenmek istemiyordum fakat gitmek zorundaydım.
Beni eve bıraktılar, eve geldiğimde etraf dağınıktı, yerde kan izleri vardı.
Polislere gidemezdim çünkü belki de ben yapmıştım bilmiyorum hatırlamıyorum...

Bir adım attım ve ev ceset kokuyordu midemin bulandığını hissettim ama kusmak istemiyordum banyoya girdim, elime çamaşır suyu ve bir bez aldım, hızla kan birikintisini temizlemeye başladım.
Televizyon açıktı ne yapacağımı bilmiyordum ben etrafı temizlerken televizyondan bir sürü katil ,kan ve ceset haberleri filmleri dizileri vardı.
Kaç kanal değiştirdim bilmiyorum ama hep aynı..
Hızlı bir şekilde televizyonu kapattım ve etrafı temizledim üstüm başım kan kokuyordu, duşa girdim güzelce duş aldım.
Bana ne olmuştu bulmam gerekti.
Duştan çıktım elime ilk gelen sweat ve şortumu üstüme giydim, saçımı kurutmadan ördüm ve tam o sırada telefonuma bir mesaj geldi.
Telefonu açtım daha doğrusu şifreyi hatırlamaya çalıştım açılmadı.
Bir süre sonra pes edip parmak izinden açtım ve mesaja baktım
Ne oluyor kim var burada mesajda yazan şey ise

                  Saçını kurut...

244 kelime

Selaaam nabersiniz ben biraz heyecanlıyım çünkü bu benim ilk kitabım ve biraz heyecanlıyım
Fikirlerinizi chat kısmından belirtebilirsiniz ayrıca

İsim_yokabe
Instagram hesabımdan bana yazabilirsinizz oy vermeyi unutmayınn okuduğunuz için teşekkürlerrr