Yeni Bir Başlangıç

4 0 0
                                    

"Ahhh gene her zamanki gibi okul zamanı yaklaşıyor... Hala ne yapacağımı bilmemem ayrı bir muamma. Her neyse artık kalkayım."

Ve genç yatağından doğrularak camdan dışarı bakmaya başlar.

—Hava ne kadarda güzel ama nedense bana sıradan bir günmüş gibi geliyor. Ahhhh düşünmekten çok sıkıldım.

Genç adam en sonunda yatağından kalkar ve lavaboya doğru ilerler. Lavaboda işi bitince üzerini değiştirip aşağı kata iner ve mutfağa doğru yönelir.

—Günaydın anne.
—Günaydın oğlum geç otur. Her zamanki sevdiğin şeylerden yaptım.
—Sağol anne teşekkür ederim ama bugün çok aç değilim.
—Olur mu öyle şey?! Hiç değilse biraz bişeyler atıştır.
—Peki anne peki ama sonra dışarı çıkarım anlaştık mı?
—Peki oğlum peki. Aman diyeyim dışarı çıkarken sıkı giyin üşütürsün sonra.
—Tamamdır!

Genç adam biraz tabağı ile oynadıktan sonra en sonunda tabağındaki yiyecekleri yer ve dışarı çıkar.

"Offf ya dışarıda boş boş dolaşarak acaba ne yapmayı planlıyorum. Neden acaba diğer insanlar gibi değilim? Her neyse iki gün sonra okullar açılıyor gidip okul malzemeleri alayım. Şuradaki dükkan uygun görünüyor."

—Günaydın efendim.
—Teşekkür ederim! Hoşgeldiniz. Size nasıl yardımcı olabilirim?
—Sağolun ama şuanlık bir yardıma ihtiyacım yok. Ben biraz etrafa bakayım.

"Şu fiyatlara bak ya ne kadarda pahalı. Acaba şu defter benim işimi görür mü? Offf neyse şunu alayım gitsin."

—Ben bunları almak istiyorum.
—Bu kadar mı efendim?
—Evet.
—Başka isteğiniz varmıdır?
—Hayır yok teşekkürler.

"Koca dükkandan sadece bunu aldığıma inanamıyorum. Neyse ya en azından evde diğer malzemeler var. Onlar ile hallederim"

Genç adam tekrardan evine doğru yola çıkar.

—Ben geldim.
—Hoşgeldin oğlum biraz geciktin.
—Kusura bakma anne. Dışarıda biraz kafa dağıtmak istedim. Malum okullar açılmak üzere.
—Haklısın oğlum. Karnın aç mı peki?
—Hayır anne sağol. Ben odama çıkıyorum.

Kapısını kilitler.

Offfff Of!! Gerçekten çok sıkıcı biriyim yaaaa... Neden böyleyim ben? Neden hiçbir ilgim merakım yok? Offf eğer bu şekilde düşünmeye devam edersem kafayı yerim. En iyisi uyumak.

Işığını kapatır ve yatağına geçer. Ardından derin bir uykuya dalar.

                 İki Gün Sonra

Hiçliğin Ortasındaki AydınlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin