I hate school

5 0 0
                                    

Tabii ki mutlu görünsem bile mutlu değildim tabii ki. Okulda güvenebileceğim bir insan bile yok. Kendimi bir hortumun içinde kaybolmuş, tanımadığım bir sürü insanla kalmak zorundaymış gibi hissediyorum. Mutlu gözükmemin sebebi annemin bana her gün ^mutlu olmazsan başaramazsın^ diye fısıldamasıydı. Yine bizim grup direğin dibinde kümelenmiş. Yanlarına uçtum ve Zambak'ın omzunun çürüme derecesine gelene dek ona tutundum. Zambak, ^Kızım, omzumu çürüttün ya!^ dediği an beni geri tepti eşek! Ben de,^Ya yedik sanki bebiş!^ dedim ama neye yarar? Oradan Fırtına geldi,^Kızlar marşımızı sakin sakin okuyalım. Olur mu?^ dedi. Anladığımı bildiği için içi rahat arkalara yerleşti. Sıra olurken de ondan uzak olmaya çalıştım. Her nedense beni hep kıskanmıştır. Söyleyin bana, benim kıskanılacak neyim var ki? Ama Fırtına gerçekten hem kıskanıyor hem özeniyordu bana. Zambak'sa aksine benim enerjimi sever. Fırtına, ela gözlü çilli beyaz tenli ama huyuna bir o kadar ters harika kızıl saçlıydı. Zambak'ın, muhteşem bir renk olan sarının çok narin tonunun renginde saçlarıyla, kumral teni birbirini öyle tamamlıyordu ki gerçekten tekrar atlayasım geldi üstüne. Zambak, yeşil gözlüydü, yeşilin de harika bir tonu hakimdi Zambak'ın gözlerinde. Sadece iki arkadaşım yok bakalım sırada kimler var yanımda? Ah, evet! Her zamanki gibi sırada yanımdan ayrılmayan Melisa vardı. Melisa benim kendime en yakın hissettiğim arkadaşımdı. Melisa'nın yanımda olması bana çok huzur veriyordu. Çünkü o hiç panik biri değildi. Uzun boyuyla sıcak günlerde bana gölge olur, çirkin olup evden fırladığım zamanlarda da yine beni uzun boyuyla kapatır rezilliğimi marş sırasında örterdi.
Sınıfa girdik sonunda. Yeni bir yıl başlamıştı. Eh! Bebe muamelesi görmeyeceksem söylüyorum 7. sınıf oldum. Ne kadar acayip geliyor insana! Sınıfta en arka sıraya yerleştim. Melisa da yanıma oturdu. Önümüzde Melih ve Sedat oturuyordu. Melih bana dönüp, ^Ooo, hayırdır Giz hanım? Siz hiç arkalara uğrar mıydınız?^ diyerek dalga geçti. Ben de, ^Melih, zaten hocalar arkaya oturtmuyor bari ilk gün arkaya oturayım^ dedim. Melisa bir defter çıkardı ve "Melisa","Giz" diye isimlerimizi dağıtarak yazmaya başladı A4 kağıdına. Bense hocanın bir an evvel kitapları dağıtmasını bekliyordum. Ama hoca inat edermiş gibi yeni gelenlerle tanışmaya çalışıyordu. Neyse ki zil çaldı en azından. Bütün ders bir Melisa'ya bir hocaya baktım. Tenefüste hemen Melisa beni bahçeye sürükledi. Melisa,^İşimiz var^ dedi.

^KARIŞIK^Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin