@You....are@...p(29)Final
ခွဲစိတ်ခန်းထဲဝင်ခါနီးထယ်ယောင်းဂျောင်ကုလက်လေးကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး...."ဂျွန်ထယ်ရှိတယ်နော်ထယ်စောင့်နေမယ်အဆင်ပြေသွားမှမို့မစိုးရိပ်နဲ့နော်"
"အင်းထယ်....ကိုယ်မင်းကို့ပြန်တွေမြင်ခွင့်ရတော့မှာမို့ကိုယ်အရမ်းတွေစိတ်လှုပ်ရှာနေတယ်...."
ဂျောင်ကုလက်လေးကိုဆွဲရင်းနဲ့ကျန်ခဲ့တဲ့ထယ်ယောင်းကခွဲစိတ်ခန်းထဲပါသွားတဲ့ဂျောင်ကုကိုစိုးရိပ်စိတ်များနဲ့မျှော်တကြည့်ကြည့်ကျန်ခဲ့တယ်.။..
"ထယ်ယောင်းရေအားတင်းထားစမ်းပါအခုဆိုဂျောင်ကကြမျက်လုံးပြန်မြင်ရတော့မယ့မင်းကိုပြန်မြင်ခွင့်ရတော့မယ်ဒါကြောင့်မင်းကစိတ်ဓာတ်ကျလို့မဖြစ်ဘူး..."
"အင်း...ငါ့ယုံကြည့်စွာနဲ့ဂျွန်ခွဲစိတ်တာအောင်မြင်မယ်ဆိုတာသိနေတယ်..."
"သားထယ်လေးတို့ဘဝကပိုပိုပြီးပျော်စရာလေးတွေရှိလာတော့မှာပါကွယ်အခုတော့ခဏလေးအားတင်းထားနော်..."
ခွဲစ်ိတ်ပြီးအကြာအခန်းရွေ့ပြဖိးဖြစ်ကြောင်းသူ့နာပြုတစ်ယောက်လာပြောတော့ထယ်ယောင်းတို့ဂျောင်ကုအခန်းကိုလိုက်ခဲ့ကြတယ်...
ကုတင်လေးပေါ်မှာမျက်လုံးကိုပတ်တီးအဖြူနဲ့စည်းထားပြီးမေ့မျေားနေတဲ့ဂျောင်ကုနဘေးကိုရောက်လာတဲ့ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုလက်လေးတစ်ဖက်ကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး...
ကောင်းကောင်းမွန်မွန်နဲ့ခွဲစိတ်မှုလေးအောင်မြင်သွားလို့အရမ်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဂျွန်ရယ်....ဂျွန်ထယ်ကိုပြန်မြင်သွားရင်ဘယ်လို့ခံစားရမလည်းဆိုတာအရမ်းကိုသိခြင်တာဘဲဂျွန်ရယ်ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုဘက်လေးကိုဆုတ်ကိုင်ပြီးသူ့ပါးလေးမှာကပ်ထားတယ်.....
"ထယ်ယောင်းရေ...ငါ့အပြင်သွားအုန်းမယ်ဘာမှာအုန်းမလည်းဘာစားခြင်လည်းအလုပ်ကိုငါ့ခဏသွားကြည့်ရအုန်းမယ်ခွင့်ယူထားပေမဲ့စရင်းလေးရှုပ်နေလို့တဲ့ခဏနေရင်ငါ့ပြန်လာခဲ့မယ်..."
အဆင်ပြေတာဝယ်ခဲ့ပါဂျွန်အတွက်ဆန်ပြုတ်လေးညဘဲဝယ်ခဲ့ပေး....ommaကရောဘာစားခြင်လည်းbanကိုမှာလိုက်လေးထယ်ယောင်းbanကိုပြောနေရင်းသူ့အမေဘက်လှည့်ကာပြောတော့တယ်...
YOU ARE READING
@You ....are@(un@zawgi)completed
Action@You...are@ ဂျောင်ကုကမိဘမဲ့လမ်းဘေးကောင်လေးမကောင်းတာအကုန်လုပ်တယ်ဂေဟာကထွက်လာပြီးကြေးစားလည်းလုပ်တယ်ဆေးလည်းပို့တယ်ဆေးလည်းသုံးတယ် ထယ်ယောင်းကပထွေးအနိုင်ကျင့်လို့သူ့ခွေးလေးကိုပိုက်ပြီးထွက်ပြေးလာတယ်မျက်စိမမြင်ဘူးငယ်ငယ်ကသူ့အဖေနဲ့ခရီးသွားရင်ကားပေါက်ကွဲမှူကြော...
