———————★———————
Yuu
presentsBANDAGE
Ep.0: Prologue
Yalnızlığın bir rengi var mıdır?
Yalnızlık, kimilerini ölüme sürüklemiş kimilerini ise hiç olmadığı kadar mutlu etmiş bir olgu.
Bazılarına sorarsak, yalnızlık korkutucudur. Bunun üzerine sayısız makaleler yazılmış, bu konuyu ele alan sayısız film çekilmiş mesela. Her birinde de yalnızlık, insanı delirten, insanı çileden çıkaran bir şeymiş gibi yansıtılmış.
Evet, Yeosang buna deli oluyor.
Yeosang yalnızlığı seviyor. Hep sevmişti. Ya da her zaman yalnızlığa maruz kaldığı bir hayatta, sevmeyi öğrenmeye çalışmış ve sahip olduğu tek şey olan 'yalnızlığını' da bu yüzden mi sevmişti? Bilmiyordu.
Sonuç olarak, Yeosang için yalnızlık rengarenkti.
———————♫———————
17 Ekim, 2017
"Bekler misin?" Sinirle derin bir nefes aldı San, "Bekle diyorum. Konuşalım, konuşabiliriz." Sevgilisinin peşinden büyük adımlarla yürürken ve onu yakalamaya çalışırken öfkesi yüzünden belli oluyordu genç oğlanın. Çatık kaşları dakikalardır neredeyse yüzüne yapışmış, sinirle soluyarak sevgilisine onu beklemesi için neredeyse yalvarıyordu.
San'ın tüm bu çabalarına rağmen Heeyeon, onun önünden hızla ve ardına dâhi bakmadan yürüyordu. Sevgilisinin 'bekle,' diye yalvarışlarını bilerek ve isteyerek duymazdan gelse de ana caddenin birinde karşıdan karşıya geçmek zorunda kaldığında mecburen olduğu yerde durdu genç kız.
Diğeri ise onu sonunda yakaladı ve rahatlamış bir nefes verip sonunda konuşma fırsatını yakalayabildiği kız arkadaşına çevirdi bakışlarını, Heeyeon hâlâ ona bakmıyorken.
"Çocuklar adına özür dilerim, tamam mı—"
"San," diye çıkıştı genç kız, tıpkı sevgilisi gibi sinirle kaşlarını çatarak. "Sizden özür istemiyorum ben. Adam akıllı çalışamıyorsunuz, sizinle çalışmak çok zor. Sinirleniyorum bu yüzden."
Genç oğlan şaşkınlıkla araladı gözlerini bu sefer. "Tamam, derdin buysa ben hepsinin enselerine vuracağım bir tane. Yiyorlarsa provalara saatinde, eksiksiz gelmesinler."
Heeyeon iç çekip omuzlarını düşürdü, az önceye kadar fazlasıyla sinirli olduğu bu adama karşı yumuşadığını hissetti ve elini uzattı tutması için. Diğeri, kızın elini tuttuğunda ikisi de hafifçe gülümsedi ve birlikte devam ettiler kalan yolu yürümeye.
"Sevgilim, sadece o da değil... Yani, ben de çok zor bir dönemden geçiyorum biliyorsun."
Başını aşağı yukarı salladı San, "Biliyorum güzelim," dedi. "Yas, gerçekten zor olmalı. Sadece benim ve çocukların daima yanında olduğunu bil, anlaştık mı?"
Genç kız kocaman gülümseyip elini tuttuğu sevgilisine yanaştı "Tamam," derken. San ona sıkıca sarıldı, başını eğip sevgilisinin saçlarına minik birkaç öpücük kondurdu.
Tekrar yola koyuldular daha sonra. San, Heeyeon'u evine bırakıp kendi evine geçecekti aslında. Plan buydu. Heeyeon'un evi hemen karşıdaki, lila renkteki binaydı. Heeyeon'un odasının penceresi, üzerinde minik yıldız desenleri olan perdesi görünüyordu hatta.
Heeyeon karşıdan karşıya geçmeden önce sevgilisini son kez öptü yanağından. Aya benzeyen yüzüne son kez kocaman, aşk dolu bir gülümseme kondurdu ve son kez eve doğru adımladı.
Siyah renkte bir araba fazlasıyla hızlı bir şekilde yola atlayıp güzel kızın bedeninin yola savrulmasına sebep olana dek, hayat San için çok güzel gidiyordu.
Bir daha hayatının güzel gidip gidemeyeceğini kestiremedi bir süre ancak bir şeyi anladı genç oğlan; Sadece aşk ve ölüm her şeyi değiştirirmiş.
———————★———————
.
SELAM DOSTLAR şok oldunuz dimi
şimdi bunu niye yayınladık hemen söylüyorum GERİ SİLMEK İÇİN. şaka
(belki değildir.)
neyse ya bu allahın bana gönderdiği bir ceza olan kurguyu yayınlamam için çok zorbalandım ve hasımlar geliştirdim bu yüzden dedim ki şöyle minicik bi başlangıç bölümü yazayım.
daha önce okuyan varsa bu arada baştaki kurgusundan bambaşka bir şey bu, mesela heeyeon’un ölümü normalde çok sonradan öğrenilecekti 😞😞
böyle devam edersem tüm kurguyu anlatıcam susuyorum o yüzden bunu da öyle dursun diye yazdım bir de KAPAK BULAMADIM GEÇİCİ BU KAPAK ÇOK SİNİRLİYİM BU DURUMA 😠
AMAN YA NEYSE. AŞKLA KALIN ♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bandage, ATEEZ
Fanfiction★ "Yalnızlık ne renktir, biliyor musun?" ... Yıllar önceydi. Her şey güzeldi; ailelerinden uzakta, tutkuları olan müziklerine hayat vererek hayatlarını geçiren bir grup genç için rastgele bir cumartesi akşamına kadar her şey gerçekten güzeldi. © hj...