Güneş
Soğuk bir aralık sabahına uyandım ve okula gitmek için hazırlanmaya basladim.Bu okul iyidir hoştu fakat hergun hergun okula mı gidilir?
Evden çıktım okula doğru yürürken onu düşünmeye başladım.Yüksel acaba bugün karşılaşır miydik? 1 haftadır konuşuyorduk, evet şuan bana karşı bir şeyler hissetmiyordu bunun farkındaydım ama bu hissetmeyecek anlamına gelmezdi.Mesajlaşırken beni görüyordu instagram üzerinden takiplesiyorduk ama hiç yuzyuze karşılaşmamıştık.
Okula vardığımda koştur koştur Sınıfımı çıkarken biri ile çarpıştık dikkatsiz bir insan değildim önüme bakarak yürüyordum ama aklım galiba Yüksel'de kalmıştı. Kafamı kaldırmamla birlikte onun kahverengi harflerini gördüm Yüksel karşımdaydı. İlk defa ona bu kadar yakın bir mesafede duruyordum o müthiş parfümünün kokusu burnuma doluyordu.Transa girmiş gibiydim etrafta sadece o ve ben vardım kulaklarım etraftaki sesleri duymuyor gözlerim ondan başkasını görmüyordu.
Yüksel
Sabah uyandım okula doğru yürürken aklıma yine o geldi Güneş,onunla konuşmaya başladığımdan beri her şey daha da yolundaydı sanki hayata kadar daha pozitiftim daha mutlu bakabiliyorum artık olaylara. Bitmeyen bir rnerjisi vardı cıvıl cıvıldı acaba bugün karşılaşır miydik? Onunla yuzyuze olmak nasil bir duyguydu acaba onu hep uzaktan görüyordum hiç yakından bakmamıştım gözlerine
Okula vardım ve arkadaşlarımın yanına doğru yürümeye başladım derken birinin bana çarpmasına durdum. Sabah sabah bu da kim böyle derken Güneşi gördüm galiba manifestlemisim onunla karşılaşmayı ki sabah sabah bana çarpması bir oldu.
Güneş
Onun etkisinden çıkmak bir hayli zor olsa da sonunda kendime geldim.Bu çarpışma onun da hoşuna gitmişti galiba dudağının kenarı kıvrıldı. Ben ise koştur koştur sınıfa gitmeye karar verdim. Arkamdan onun sesini duyana kadar
"Sana da günaydın Güneş!"
