Yatak gıcırtıları ve inleme sesleri ben yaklaştıkça yükseldi en sonunda kapının ucundayım ve net duyabiliyordum, arkamdan bir el geldi ve kapıyı yavaşça açtı.
Karşımda berk ve altında inleyen Alice vardı, ayaklarım yavaş yavaş geri adım atmaya başladı tabii gözümden akan damlalar gibi merdivenden yığıldım yığıldım.
Hürkan'dan
Merakıma yenik düşmüş kapıyı açtığıma pişman olmuştum ve kapıyı açmam y/n nin merdivenden bilerek veya bilmeyerek düşmesiyle sonuçlandı, kendimi suçlu hissediyordum.
Yn'yi kucaklayıp hastahaneye götürmüştüm. Berk ve Alice nin yaptığı şey y/n neredeyse hayatına mâl oluyordu. Doktorlar onunla ilgilenirken bekledim. Alice ve berk yavaşça yanıma geldiler ben yerde otururken.
+ne istiyorsunuz
-senin için değil Y/n için geldik hürkan bey
+kızı ölümden döndürdünüz be
+yani... Umarım
-kapıyı açmasaydın herşey çözülecekti
+ben açmasaydım o açaçacaktı
Oturduğum yerden ayağa fırladım
-ne o dövecek misin beni Hürkan
+evet neden olmasın
Ardından T-şhirt ünden tutup kafa attım. Güvenlikler yanıma geldi ve beni dışarı doğru götürürlerlen Alice ve yerde burnu kanıya berk e son bir bakış attım. Neden öyle bir bakış attım bende bilmiyorum belki bir "bu daha azı" yada "işim bitmedi" bakışıydı ama emin değilim.
.
.
.
.
.
.
Ya Allah'ım aklıma hiçbirley gelmemesi şaka mııııı. Neyse geç oldu ben zıbarotti
.
.
19/01/24 00.19 200 kelime
.
.
Devam edecek
