Merhaba 24 yaşındayım İsmim rüzgar 9 yaşından beri ayaklara karşı bir hayranlık yaşıyorum bu hikaye biraz kurgu biraz da gerçekleri dile getircem iyi okumalar
Kuzenim yağmur 20 yaşında 1.56 1.60 boyunda hafif balık etli sürekli beraber gezeriz konuşuruz konuşmadığımız bir gün bile yok.
Her zaman ki gibi yine bize geldi tayt beyaz Nike çorapları siyah tişört gelmesine mutlu oluyordum ayaklarını görmek beni hep heyecanlandırıyor ve içimdeki duyguyu ifade edemem gelir gelmez sinir etmeye başarım hep ayakları ile dalga geçerim hafiften taraklı ama bembeyaz ayakları
(Y-yağmur) (R-rüzgar ben )
R-şu ayaklarını çek 37 numara ayakları bu arada dokunma bacaklarıma palet gibi ayağın var zaten diyerek sinir ediyordum karşımda sinirden deli oluyordu
Y- ince bir sesle yaaaa abii yaaaa ne var ayaklarımda güzel işte niye dalga geçiyorsun ki yani ayak işte diyince
Benim içim gidiyordu aslında daha fazla dokundursun diye yapıyordum ve oluyordu ayakları sürtüyor gösteriyor bak palet ayaklarım diyip
Karşılıklı oturduğumuzda ellerimizde telefon konuşuyoruz ama iki yüzüne bakıyorsam beş ayaklarına gidiyordu gözlerim ve sadece ayaklarına hep hayal ediyorum karşımda oturduğum yerden kalktığında hemen gözlerim ayakların altına gidiyordu çok zarif bir yürüşü vardı ayaklarının altı çok hoşuma gidiyordu keşke bişey olsa çoraplarını çıkarsa diye bekliyordum genellikle çoraplı olur çorapsız gezmezdi zaten sürekli aklımda şu çoraplara bişey olsa da çıkarıp kirli sepetine koysa diye hep bir düşürüm koklardım tüm istediğim şeyleri o çorapla yapardım saat geç olduğunda evine bırakmak bana düşerdi o ayakkabı giyerken o topuklarını görünce bile içim kıpır kıpır oluyordu eve geldiğimde sadece ayaklarını düşüyordum ve resimlerine bakıp ayaklarına yaklaştırıyordum çoraplıydı hepsi oysaki ama olsun çoraplıda çok güzeller diyip öylece bakardım ve uyurdum müzik dinleyerek...
Beğenirseniz konuya kısa kısa girmeye başlicam....
