Long update. Might aswell DONT READ IT YET.
Everybody has heard the words Man-hater, a girl who hates majority of it's opposite gender. But have you ever heard of a woman hater? Shanzie is just one of them, and being the gender she hates but loving...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Honey! Di ka pa ba aalis? Baka ma-late ka," sigaw ni Mommy na rinig ko sa baba.
"Yeaaah, coming," walang gana kong sagot.
I'm standing infront of a mirror to give a last look on myself, checking my just simple outfit. Just a basic branded tee and pants. Wala kaming uniform dahil college na kami pero ang balita ko ay ang mga highschool at elementary ay mayroon. Simple lang talaga ang sinuot ko dahil isa sa pinakaayaw ko ay ang atensyon. Although may itsura naman ako ay hindi ko sasabihing maganda ako. Para kasi sakin simple lang turing ko sa sarili ko kahit nakakakuha ako ng compliments sa iba. Ah basta. Gusto ko low profile lalo na ay transferee ako. Junior na ako sa pasukan.
"Goodluck, Bitch," huling kumento ko sa harapanan ng salamin nakatingin sa sarili. I sigh.
***
I parked my AUV sa may bandang gitna ng parking lot, duon lang kasi may bakante. My Mama gave me a car, hindi pangit at hindi rin elegante. Saktong ganda at ayos lang. Middle range car na pwede nang ipagmalaki. Hindi naman kami sobrang yaman na halos di na makatotohanan at parang naglokohan. Hindi ako anak ng intsik na business tycoon dito sa Pilipinas. Let's be real but after all, I can say I am blessed. My family is blessed.
I walk towards the the big structural art na akala mo ay greek sculpture o kung ano. At mula duon kung titignan ng diretcho papasok ay may isang rebulto ng babaeng may hawak na bandana at watawat. Pero hindi watawat ng Pilipinas, I guess, isang makalumang samahan na wala na rin akong balak pag-interesan.
Kabi-kabila ang nagdadaanang estudyante na animo'y naghahanda ring pumasok. Malawak ang school. Hindi pa talaga ito ang pinakaloob ng campus.
Napapikit ako ng kaunti dahil sumilay ang repleksyon ng sinag ng araw sa isa sa letra ng Pangngalan ng University.
CLAVERA DE MANILA UNIVERSITY.
Nanlumo nanaman ako. Feeling ko nabudol ako. Bakit ba naman kasi sa lahat ng papasukang school na maiisip ni Mommy ay dito pa?
Muli kong nilingon ang mga nagdadaanang estudyante.
A girl. Isa babaeng nagmamake up bago pumasok, hawak ang kolorete nya.
Paglingon ko sa kanan, another girl. Looking at her slip.
Sa harap, another girl of course, with a 5 inches heels. Like girl, rarampa ka ba o sasayaw sa bar?
I look back and frowned. Of course Another girl, with another girl giving a peck on each other's lips. Mukhang kakakita lang nila sa isa't isa.
God why am i here?
I rolled my eyes and heave a sigh again. I shook my head and starts walking again. Baka malate pa ako. Pero sa totoo lang ay parang naiiyak na ako. Bakit kasi dito pa? Wala na bang takas na talaga? I was i imagining a good friendship with some boys that i can call kuyas or brothers tapos ngayon ang labas pala ay parang mga nagkikikayan at nagaartihang mga girls ang makikita ko?
