Ölümden Doğan Aşk

-GİRİŞ-

İstanbul'un en güzide semtlerinden biri olan bebekte çok şaşaalı bir yalıda; hiç normal bir sabah yaşanmıyordu. Altı yaşındaki Kutay Atalay sabah kardeşini uyandırmak için kalkmıştı. Evdeki herkes uyuyordu Kutay ise çıplak ayaklarıyla yere inip spidermanlı panduflarını giydi ve yan odasındaki kardeşinin odasına yürümeye başladı. Kardeşi 3 yaşında adı ise Liya'ydı ve her sabah kardeşini ''Günaydın kardeşim'' diye uyandıran Kutay'ı bu sabah aynı manzara beklemiyordu.

'' Günaydın kardeşim'' dedi gözünden bir damla akarak Kutay. Kardeşinin yatağında kanlar içindeki bedenine adımlar attı. Kutay kandan korkmazdı ama sevdiklerine zarar gelmesinden çok korkardı. Cevap vermemişti kardeşi halbuki Kutay ne zaman günaydın kardeşim dese '' günaydın abi'' derdi zorlanarak gözlerini açmaya çalışırken. Kutay, kardeşinin yanına yaklaşıp buz gibi olan elini tuttu. Çok soğuktu elleri, neden böyleydi? Kız kardeşinin, biricik kardeşinin üşümemesi gerekiyordu oysa. '' Üşüme kardeşim'' dedi, kardeşinin beline kadar serili olan yorganını biraz daha kardeşinin üzerine çekerken.

''Kardeşim uyan artık'' dedi, kardeşi uyanmadı. ''Güzelim uyan hadi lütfen ne olur uyan artık kardeşim'' Kutay kardeşine yalvarıyordu neredeyse. Fakat kardeşi uyanmıyordu. Güzelim lafını ise babası annesine söylerken duymuştu, belki kardeşine söylerse mutlu olup uyanırdı. Kutay, ailesine bile gitmeyip kardeşinin yanında bekledi. Umudu kesildiğinde ise anlamıştı kardeşinin sonsuz bir uykuya gözlerini kapattığını.

Kardeşini canlandırmak istiyordu. Altı yaşında bir çocuk hiç kalp masajı yapmayı bilir miydi; Evet, Kutay babasıyla izlediği bir filmde kalp masajı yapmayı öğrenmişti yani tam öğrenemese de deneyecekti. ''Kardeşim seni uyandıracağım'' dedi umutlu bir şekilde. Filmde gördüğü her şeyi yaptı. İçindeki sesler onu korkutuyordu ama devam etti, yaklaşık otuz saniye boyunca yaptı ama kardeşini sonsuz uykusundan uyandıramadı...