Ellerim,sırtım ve bacaklarım çok ağrıyordu fakat bu benim durmamı engelliyemezdi.
karşımdaki kum torbasına acımasız gibi vuruyordum kum torbasının yerine insan olsaydı şuan bilmem kaçıncı cinayetimi işlemiş olurdum.
arkamdaki adamın alaycı sesini duyduğumda kum torbasını özgür bıraktım "sakin ol şampiyon birinci sensin" dedi.
ben bu dediklerine göz devirirken abim sayılan varlık koltuk da çekirdek çitliyordu. bende yorgun adımlarla abimin yanına uzandım "alev çabuk okula" dedi. abimi çok seviyordum fakat bu sevgimi dışarıya ya yansıtmıyordum eğer abimi sevdiğimi belli edersem ben den daha çok sevgi isteyecekti bu sözü ise bana babam söylemişti.
hemen bu düşünceleri kafamdan atmak için yerimden doğruldum ve paytak adımlarla merdivenlerden odama indim çok yorgundum buna rağmen odamdaki giysi odasına girdim rahatıma biraz düşkün olduğum için şık ve rahat bir kombin tercih edecektim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
üstümü giyindikten sonra ağır adımlarla merdivenlerden indim merdiven direkt salona çıkıyordu salonda ilk gözüme çarpan şey babamın masada gazete okumasıydı. adımlarımı babamın yanına doğru atarken gazeteden gözlerini ayırmış dikkatlice bana bakıyordu her zaman ki gibi babamın sağ tarafındaki sandalyeyi çekip yerime oturdum bazen de babam olmadığında en başa ben geçerdim yaşıma göre çok yetişkin gibi davranırdım fakat siz beni iremin yanın da görün resman başka bir kişiye bürünüyodum cebim den telefonumu çıkardım saate baktığımda okula geç kalıyordum ifademi hiç bozmadan masadan kalktım ve ağır adımlarla kapıya doğru yürüdüm
okula vardığımda hiç sevmediğim sınıfıma ilk adımımı atmış oldum tam sırama geçicekken hoca beni durdurdu "kendini tanıt kızm" hocayı takmayarak "nereye oturacağım"
büşra hoca beni tanıyordu nasıl agresif olduğumu konuşmayı hiç uzatmadan "kuzey in yanına oturabilirsin" yeni sıra arkadaşımla göz göze geldiğimizde ilk dikkatimi çeken şe ise ela gözleri sebepsizyere ilk defa birisinden utanıyordum...
