Chapter 26

15 4 0
                                    

KHYZIN P. O. V

   Agad akong bumaba sa dinning area para mag almusal pagkagising na pagkagising ko palang. Sabado naman ngayon at nag decide akong wag mag bukas ng office ko today. I just want to rest sa dami ng kasong hawak ko this months halos wala na akong panahon magpahinga. Ni hindi ko na nga nakikita ang buong pamilya ko kahit nasa iisang bahay lang kame nakatira maliban sa bunso naming si Khyel na nasa dorm nya nag estay.

Namimiss ko din ang lutong bahay ni Ante Ana, matagal na namang katiwala dito sa bahay. Pababa palang ako ng hagdan ng matanaw ko mula sa aking kinatatayuan ang isang imaheng nakaupo habang nakatingin sa swimming pool. At sino ang magbibilad sa alas otso ng umaga katirikan ng araw sa may swimming pool namin sa ganitong oras?

Pagkababa ko sa hagdan ay agad akong umikot patungo sa pool area at hindi ko inaasahan ang nakita ko. Si Khyel, tahimik na naka upo at nakatanaw sa pool, pero malayo ang iniisip nya. He look so tired and sleepy. What's wrong with him.?

"Hey."

Nakangiti kong bati sa kanya. But he didn't look me back. He didn't even great me back. He just closed his eyes and sights. What's wrong with this kid.

Malayo ang agwat ng edad namin ni Khyel, at sa totoo lang he build a wall between us. Actually sa amin lahat, siguro kase wala kameng panahon sa kanya. Kameng mga kuya nya, at madalas kameng hindi magkita kitang apat. Maliban lang sa family gathering. Katulad nalang ng last month nang pinag usapan ang kanyang engagement with Chui daughter. I know he disapprove the decision but he is quite that time for almost whole time.

Aside from that day ngayon ko lang ulit sya nakita sa bahay. Umupo ako sa tabi nya. Napansin ko din ang apat na beer in can sa kanyang tabi. Maaga pa para mag inom. Naamoy ko na din mula sa singaw ng katawan nya ang alak. And that's not beer, it's a hard liquor na kumapit na sa kanyang katawan. Nag aalala tuloy ako.

"May problema ba? Parang ang lalim ng inisip mo? You can share it with me. "

Lakas loob kong sabi kahit na naiilang ako, kase hindi ako marunong mag comport sa kanya. We barely talk about us, or shall I see mas close pa sya sa mga kaibigan nya kesa sa aming mga kuya nya. Especially with me. Halos pareho kame ni Khyel na lumaki ng hindi naalalayan ng magulang and I'm used to it know, especially I have my business. It doesn't bother me anymore. Ewan ko lang sa kanya. Hindi din sya mahilig mag share sa aming lahat. We all have our own world.

Narinig ko ang tahimik at impit na tawa nya. Bilang sagot sa sinabi ko.

"I don't have problem, beside kong meron man, wala ka din naman magagawa. "

Napatingin ako sa kanya ng marinig ko ang malamig nyang boses. That's freaking out of this world! Walang ka buhay buhay ang boses nya. Paano ako maniniwala kong ganyan ang boses nya. Oh ganun lang ba talaga ang boses nya. It's almost a month passed when I last heard his voice.

"Give a shot! Malay mo naman? "

Nagpupumilit padin akong mapaamin sya sa kong ano man ang tinatago nya.
I just want to try to be a good listener. Kase hindi ko din naman masabi na, I'm a good big brother to him. So I will try to listen whats his problem.

" I will work in our company. "

I frown. There's something wrong with this kid. Hindi nya gusto mag trabaho sa kompanya and that's the only thing about him I known the most. Pero bakit biglang nagbago ang isip nya. Isa pa hindi na pa sya nakakagraduate ng engineering.

"Hmmm. Are you sure? I thought you didn't like it. Isa pa nag aaral ka pa, magiging mahirap ang schedule mo. Baka hindi kana makasama sa mga kaibigan mo nyan sa mga gimik kapag nag trabaho ka sa kompanya. Panigurado akong magiging busy ka. "

He smirked. That's make me chilled. Napailing ako ng ilang beses. I feel like, he's in pain? Anong problema nya. The way, he acted, hindi ganun si Khyel. Even na, bihira lang kame magkita hindi nya ginagawa ang mga bagay na kinaiinisan nya. Lalong hindi nya ginagawa ang mga bahay na wala naman syang interest. At isa doon ang kompanya namin. Wala syang interest sa negosyo.

"Mas mabuti nga iyon maging busy. "

And that's sound deep. Hindi lang gusto nya maging busy. May pinag tataguan sya. Or should I say may tinatago sya. Mas lalo akong napaisip kong ano ang problema nya. I'm sure there's a reason why he take the job.

Seeing Khyel works for the company has 50-50 chances to come true. But now, hearing him works for company make me want to pinch myself if I am awake and I'm hearing it right?

Alam ko naman na kahit na puro kame mga lalaki, hindi namin kailanman sinuway si papa. Lalo na si Khyel. He always wants papa proud. Pero sa aming apat kong meron man pweding sumuway kay papa si Khyel din iyon. Dahil sya lang may lakas ng loob para gawin yun.

Napabuntong hininga ako. Ano kaya ang nangyayari sa kanya.?

"You looked tired and sleepy. Why don't you rest? Isa pa nakainom kana. Try to rest. Wala akong pasok. Let's drink tonight it's my treat. Deal?. "

Tiningnan nya ako. At sinalubong ko din ang kanyang mga tingin. He really look sleepy. Pero tama ba ang tingin ko? O malungkot lang talaga ang kanyang mga mata. Ilang beses syang bumuntong hininga.

"Yes kuya, I'm tired. So tired. "

He sounds upset. Pero mahina ang boses nya. Parang pabulong lang iyon bat I clearly heared it.

"Then rest. If your tired. It's already 8.40 am, maaga pa matulog ka mona. Parang hindi kapa natutulog ng buong gabi. "

Im really worried about him. Makikita mo din talaga sa mukha nyang pagod sya. Katulad  ng sinasabi nya.

"I wish I can rest. "

Tiningnan ko sya.

"Why can't you? Andito ka naman sa bahay, go to your room and sleep. "

I heard him sight. A heavy one. Nakapikit ang kanyang mga mata habang nakatingala sya sa langit. He smirked with his eyes closed. I see his hand was trembling. Is he sick or something?

"Why are you trembling so much?.

Nag aalala kong tanung. Hindi ko sya nakikitang ganito. Hindi ko din alam if may sakit ba sya o wala. Seeing him with trembling hands makes me more worried.

"It's hurts so much. I just want to run. I just want to sleep. I just want to make this pain go away. I just --- .. I just want to be okey... "

Broken hearted ba sya? Pero wala naman akong naririnig na naging girlfriend nya. Wala din akong alam na taong palagi nyang kasama maliban sa mga kaibigan nya at kay Lincon na personal bodyguard nya. O sadyang wala lang akong panahon alamin. Gustohin ko man mag advice but I don't have experienced also about love. I was to busy on my career. Wala akong panahon sa pagmamahal. So I don't know what to say. Maya maya pa ay tumayo sya. Tahimik ko lang syang pinagmamasdan. Nanginginig  padin ang kanyang mga kamay. Matapos nyang ipagpagpag ang kanyang pantalon, he hide his hand on his pockets.

"Pasok na ako sa kwarto kuya. At oo nga pala can you stall a digital lock on my room? "

Nakayuko sya at hinihintay ang sagot ko.

"Ahm.. Yeahh.. I will, later. "

Nagtataka kong sagot. At tahimik lang syang tumango. Bakit kailangan nya ng digital look sa kwarto nya? Maya maya pa ay tumalikod sya sa akin.

Hinihintay ko syang tapunan ako ng tingin pero di nya ginawa. Hindi din nya hinintay na magsalita ako.

Tumalikod agad sya sa akin na para bang wala syang pakialam kong sasagot ako o hindi.

Tahimik akong tinatanaw ang kapated ko. When did he grow up that much. Hindi ko nga nabibigyan ng atensyon si Khyel. Ni hindi ko napansin na ganun na pala sya kalaki. He even taller with me now.

Sana okey lang sya. Sana makaya nya kong ano man ang pinagdadaanan  nya. I want to help him. But I want him to open up with me. Ayaw kong pangunahan sya.

Pumasok na din ako sa loob para mag breakfast. At aasikasohin ko din ang request nyang digital lock. Pero mahabang explanation ang kakailanganin ko kay papa kong yun. Pero ako na ang bahala. It's the first time he ask me a favor. So I do it without asking,why.

BEHIND TRACES (bxb) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon