Her şey ormandaki ağacın altına bırakılmış bir bebek ve onun gözyaşları ile başlamışdı. Bebek durmadan ağlıyor ama hiç kim sesini duymuyordu. Yağmur yağıyor yer ıslanıyordu. Bu sırada orada bir şimşek çaktı. Bebek dahada çok ağlıyor ve bağırıyordu. Şimşek minik bebeğin üstüne yeniden çaktı. Bir uğultu sesi duyuldu. Tam bu sırada Defne uyandı. Rüyasında gördükleriyle başa çıkamıyordu. Ter içindeydi. Uyanıp okula gitmek için hazırlandı. Aşağıya yemek yemek için inmedi. Sadece çantasını aldı. Ailesine bir "HOŞÇAKAL" bile demeden evden çıktı. Kulaklığını taktı,bir şarkı açtı. O gün hava çok güzeldi. Ama hala yağmur onu ıslatıyormuş gibi bir de şu s!k!lm!ş okuluna girdi. Her kes gülüyordu. Defne okula girdikten sonra kulaklığı çıkarınca bir ses duydu. Ama aldırmadı. Bu ses okulun en popüler kızının yani Leylanın sesiydi.
Leyla:
Bak,bak burda kimler varmış!
Defne aldırmadan kendi dolabının yanına gitti ve anahtarını aramaya başladı. Ama cebinde değildi.
Leyla:
Yoksa bunu mu arıyorsun,Defnoş! *Elinde anahtarları tutuyordu*
Defne:
Ver şunu gerizekalı!
Elif:
Aa! Defnecik,Sen hiç sinirlenmezdin! Ayrıca napıcaksın?! Bizi mi dövüceksin!
Defne mendini kötü hissettiği için olay çıkarmadı. Sakince Layla'yı itti ve elinden anahtarları alıp dolabını açtı içinden kitap çıkardı ve kapattı. Sonra elindeki anahtarları Leylanın üzerine attı.
Defne:
Al şimdi ne yapacaksan yap!
Her kes Defneye bakıyordu. Leyla sinirlenip,Defneyi iterek sınıfa girdi. Yerine oturdu. Bu alışkanlık değildi. Her defa Defne bu rüyaları gördükce böyle umursamaz davranıyordu. Zaten bu büyük "Barış koleji" Defnenin üzerine geliyordu. Leyla okulun birincisiydi. 4 erkek birden ona aşıkdı. Bunun için kendini yüksek tutuyordu. Fakat Defne ona bu hakkı vermediyini ve onun bir afkas olduğunu söylüyordu.
Defne:
Leyla afkas kafalı bir aptal! Bana hiç bir şey yapamaz!
Leyla:
Sen neden kendine bakmıyorsun Salak!
Zeyneb:
Leyla çok haklı! Sen sadece bir.....!
Leyla:
Noldu?! Devamını Söylesene!
Zeyneb:
Sen çocukluğunu hatırlıyormusun?! HAYIR!
Leyla:
Sen sadece bir SEPET BEBEĞİSİN!
Defne Gözyaşlarına hakim oldu ve Layla'ya yumruk attı.
Leyla bağırmadan Defneye tokat attı. Sonra Defne elini onun saçına uzattı. Leyla ondan önce davrandı ve onun saçını çekti. Sonra boğuşmaya başladılar. Hoca içeri girdi ve zar-zor ayırdı.
Sonra Leyla ceza almadan kurtuldu. Ama Defnenin velisi okula çağırıldı.
Karca:-baba
Biz kızımızı bu okula güvence ile gönderiyoruz. Ama siz!
Gökçe:-anne
Bundan sonra çocuklarımızın hiç biri bu okulda eğitim almayacak!
Defne kardeşleri Umut ve Larayla bekliyorlardır.
Lara:
Mutlumusun,Defne! Senin yüzünden ailemiz okula çağırıldı.
Umut:
Kes be! Kardeşimizi zorbalamışlar,Sense hala okul diyorsun!
Bu sırada Karca ve Gökçe dışarı çıkar.
Karca:
Artık bu okulda okumayacaksınız!
Lara:
Ne! Oleyyy! İlk defa bir işe yaradın SEPET BEBEĞİ!
Gökçe:
Kes sesini Lara! O senin kardeşin!
Umut:
Offf! Şimdi burdan gidiyormuyuz??
Karca:
Evet!
Aile eve gider. Defne olanları düşünüyor ve üzülüyordur. Sonuçta bu aile onun gerçek ailesi değildir. Eve varınca Defne koşarak odasına çıkar. Ve yatağa uzanır. Neden b kadar şanssız olduğunu düşünür. Ve uyuya kalır. Rüyasında yine aynı fakat zamanın farklı olduğunu görür.
Bu sefer bebek sıcak bir evde uyuyordur. Ve birden bir ses gelir. Bağırma sesleridir. Sanki bir kadına işkence ediyormuş gibi.
Kadın:
Sen sadece bir @rop$u'sun! Bırak beni!
Adam:
Bana parayı ver gideyim aptal karı!
Kadın:
O benim kızımın! Asla!
Adam:
Bana bak karı seni ellerimle gebertirim! Kızını ise diri-diri yakarım!
Kadın:
Erkeksen yap! Yapda seni testere ile doğrayayım!
Bu sırada bebek Ağlamaya başlar. Tam bu sırada Defne uyanır.
Lara:
Kızım,kabus görüyordun! İyimisin?
Defne:
O kadına işkence ediyordu!
Lara:
Kızım,Sen çatlakmısın?! Ne kadını?! Hadi yemeğe gel.
Defne:
Ama gördüm!
Yemeğe inerler. Yemekte brakoli vardı. Defne çok seviyordu. Ama Kara nefret ediyordu.
Lara:
Benim yemeğim!
Lara için pizza sipariş etmişdiler. Her kes onun gibi şanslı değildi. Defne çok az yiyip,dışarı çıktı.
Karca:
Yemeğin bitmedi Defne!
Gökçe:
Hey!
Defne:
İşim var! Hoşçakalın!
Defne koşarak evden çıktı. Bisikletini aldı ve en yakın arkadaşının yanına gitti.Yorum yapmayı,oy vermeyi unutmayın♡
Karakterleri her bölümde birini göstericem!Bye❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kristal Kalp
Random......Sadece 2 yaşında bir çocuktu. Ailesi öldürüldü.Sınıf arkadaşları tarafından dışlandı. Sırf farklı olduğunu için evren yüzüne güldü. Her şey ise o ormanda başladı.........🌌