...
Duyduğu sesle arkasına dönen babama baktım
Cam kırıkları ayağıma batmıştı ama şuanda bunu düşünemiyordum öğrendiğim gerçek beynimi bulanıklaştırmıstı
Babam telaşla yanıma geldi
"İyi misin"
Birden öfke bastı
"Değilim!"
"Bak sakin ol"
"Nasıl sakin olayım yaa bana sürekli yalan söylüyorsun Selinle evleneceğini hayatında birisinin olduğunu bana naden söylemedin en azından annem olucak birisiyle evlenmeden önce bana fikrimi sorabilirdin"
"Bak kızım"
"Ne kızı ya"
"Bi dur anlatıcam"
"Dinliyorum"
Kolumdan tutarak beni koltuğa oturttu
"20 yıl önce Caner amcanla biz daha gençken ben başaralı bir iş adamıyken Caner amcan sürekli kötü işler peşindeydi bir gün tek gecelik ilişkiden bir kadını hamile bırakmış ailesi de çok katı olduğu için doğunca çocuğu bana verdi ben de bakmayı kabul ettim ve şimdi güzel bir kızım var"
Toz pembe hayatımın gerçekleri bir tokat gibi suratıma çarparken beynimin bulandığını hissediyorum bu his yabancıydı ben hep el bebek gül bebek büyümüştüm
Bu yabancı his kusma isteği getiriyordu
"Yani aramızda kan bağı yok ama seni gerçek çocuğum gibi seviyorum"
Çocuğum...hislerime dünyanın öbür ucu kadar uzak olan kelime
Sanırım burada durmak sağlıklı değildi benim için
Boş bakışlarla yukarıya adımladım odama girdiğimde babamın peşinden gelmediğini fark ettim neden bana böyle davranıyordu ben görmezden gelinen olmaktan sıkılmıştım belki bana cimri diyeceksiniz ama şimdiye kadarki toz pembe hayatım da yalanmış ki
Ama ben de Alin Güz sem kimseye hakkımı yedirmiyeceğim kimse üstüme basamıyacak madem aramızda kan bağıda yok hodri meydan Karan bey...
....
Sabah kalktım kendimi Barbie den çıkıp Oppenheimer a girmiş gibi hissediyorum
Her zamanki bakım rutinimi yapıp aşağıya indim kahvaltı yapıp çıkacaktım
Aşağıya indiğimde salonda babamı gördüm hayret evdeydi onu takmamaya çalışarak mutfağa gittim basit bir kahvaltı yaparak odama geri çıktım
Üstümü giyip tekrar aşağıya indim evden çıktım okula gidiyordum
...
Vardığımızda arabadan indim okula doğru gidiyorken birden arkamdan birinin sarılmasıyla irkildim
Arkamı dönüp baktığımda bunun Serkan olduğunu gördüm
"Ne yapıyorsun ödüm koptu"
Boş boş güldü ve yanağımdan öptü beni bırakan araba daha gitmemişti off kesin babama söyliyecekler
Aman banane kudursun
....
Eve geldiğimde ışıkların açık olduğunu fark ettim babam evde miydi
İçeriye girdim yukarı odama çıkıyordum ki
"Alin konuşalım mı biraz?"
"Uykum var"
Yüzüme yılgın bir ifade ile baktı
"Peki beş dakika"
Koltuklardan birine oturdum o da yanıma oturdu
"Öncelikle çok üzgünüm sana söyliyecektim ama çok üzülürdün bunu göze alamadım kızım"
"Böyle daha mı iyi oldu baba?"
Üzgün bir suratla bana baktı
Sonrasında aklına bir şey gelmiş gibi kaşlarını çattı
"Senin sevgilin mi var"
"Evet"
Tereddüt etmeden kurduğum cümleyle suratında garip bir ifade oluştu
"Peki benim bundan niye haberim yok"
Sinirlerim bozulmaya başladı ama sinsice sırıttım ve ona doğru yaklaştım
Hiç geri çekilmiyordu ben de daha da yaklaştım yanağımı yanağına sürterek kulağına doğru nefesimi verdim
Bu hareketimle derin bir nefes aldı
"Ödeştik mi BABA?"
Yavaşça uzaklaştım son kez gözlerine cüretkarca baktım ve ayağa kalkıp odama adımladım kapıdan girdim ama arkamdan babam da gelmişti
İçeri girdiğim gibi beni duvara yasladı ellerini belime koydu ve benim yaptığım gibi o da kafasını kulağıma yaklaştırdı
"Gerçekten beni baban olarak mı görüyorsun küçük kızım"
....
