Benim hayatım

ilk ve son(kısaltılmış)

14/05/2012'de,Adanada doğdu küçük bebek.Çok mutluymuş herkes,bir prensesin geldiğini sanıyorlarmış.Ancak,o prenses doğarken ne kadar korkmuş,canı acımış bilememişler.Çok güzelmiş,uysalmış,yüzü orantılı ve güzelmiş.Daha bebek iken belliymiş bebeğin güzel olacağı.Ancak bir taraf,sadece evladı olduğu için ilgileniyormuş minik bebek ile.Hatta ilgilenmek ne kelime,sadece otururmuş odada.Buna rağmen çok severmiş bebek babasını.Zaman geçmiş,bebek büyümüş,3 yaşına gelmiş.Yine sevmemiş babası bebeği.Nefret edermiş ondan.Bebek ise,sadece anne sevgisi gördüğü ve baba sevgisini hissedemediği için,arkadaşlarına hep yalan söylermiş.Zaman geçmeye devam ederken,bir çırpıda 1 yıl daha geçmiş.Bir gün bebeğin babası,annesine alışveriş merkezine götüreceğini söyleyerek almış miniği.Daha minicikmiş çocuk,sadece 4 yaşındaymış.Görmemesi gereken şeyleri görmüş ancak.Alışveriş merkezi yerine bir eve götürmüş miniği babası.Bir kadını ve annesini almışlar.Kadın çok sevmiş miniği.Miniğin kıvırcık saçını örmüş.Miniğin ise hiçbir şeyden haberi yok tabii,oynamışlar kadınla.Sonra miniğin babası miniği alışveriş merkezine götürmüş o kadınla.Kadın ona oyuncak almış,saçını açıp açıp tekrar örmüş.Sonra zaman geçmiş,2 saat geçmiş üzerinden.Kadını ve annesini bırakmışlar evlerine.Minik ve babası yolda giderken,babası tembihlemiş miniği.Miniğe bunları annesine söylerse külahları değişeceklerini söyleyerek açmış örgüsünü.Minik birkaç gün anlatamamış annesine.Ancak sonunda,ağzından kaçırmış.Minik bunları anlatmayı bitirdiğinde,çok telaşlanmış.Sormuş miniğin annesi;
"N'oldu miniğim?Birşey mi var bana anlatmadığın?Korkma,bana anlatabilirsin küçüğüm."
Minik,annesine şu cevabı vermiş;
"Anne,anne!Babam bana çok kızıcak.Neden anlattım ki?"
Annesi çok üzülmüş,birşey diyememiş.Daha çok küçükmüş minik.Aldatma nedir,bilmezmiş.Zaten bilmemesi gerekirmiş.Zaman biraz daha geçmiş,bu olaylar daha da artmış.Miniğin bir kardeşi olmuş 5 yaşındayken.Miniğin babası bir postanede çalışıyormuş,işinde de iyiymiş.Minik 7 yaşına geldiğinde birgün,miniğin babasının üzerine bir iftira atılmış.Çok büyükmüş bu iftira,hırsızlıkla suçlanmış miniğin babası.Çok küçükmüş minik,saklamışlar minikten.Ancak babası,hapse girmiş.Yinede orda çalışıyor diye kandırmışlar miniği.Minik,babasını sadece ayda 1 kere görebiliyormuş,oda yarım saatcik.Ama Annesi ise,haftada 1 kere.Minik her gittiğinde babasının ona oyuncak aldığını sanarmış.Ama aslında annesi dışarıdan getirip,dolaba koyarmış. Miniğin 8.yaş doğum günü geldiğinde miniği koğuşa almayı kabul etmişler.Ama babasının miniğe verdiği en değerli hediye olan küpeleri zorla çıkarmışlar.Çok ağlamış minik,ama dinlememişler miniği.Sonunda minik sakinleştiğinde,girmiş içeri.Hiç sevmemiş minik içerisini.Çalışanlara neden böyle bir yer verildiğini sormuş minik babasına.Babası bilmediğini söylemiş.Zaman geçmiş,yarım saat bitmiş.Zorla çıkarmışlar miniği odadan.7 ay geçmiş,çıkmış babası ordan.Zaman akmaya devam etmiş.Hiç durmamış,yorulmamış.Artık büyümüş minik,9 yaşına gelmiş.Çocukmuş artık.Annesi dayanamamış daha fazla.Ayrılmış babasından.Çocuk üzülmemiş,mutlu olmuş hatta.Zaman akmaya devam etmiş,genç kız olmuş artık çocuk.Ama,bir yandan hala ailesi ile olan ilişkisi hakkında herkese yalan söylediği için,psikolojik bir rahatsızlığa dönüşmüş bu.Artık yerli yersiz,gerekli gereksiz herkese yalan söylermiş.Durduramazmış kendini.Yalanları ortaya çıkıncada çok utanırmış.Ama yalan söylemekten alamazmış kendini.Tekrar tekrar yalan söylermiş.Daha sonra,artık kendinin pick me olduğunu düşünmeye başlamış.Ama bir yandan,ilginin kendinde olmasını istemekten alıkoyamazmış kendini.Bir süre sonra ilerlemiş bu hastalığı.Artık karşıdakiyle  bir oyuna girermiş.Acaba inanacakmı?İnanacaksa nasıl tepki gösterecek?İnanmayacaksa ne tepki gösterecek?Bir kural vardır,yakınına yalan söyleme.Kız bunu aşarmış artık.Annesine bile yalan söylemeye başlamış.Yakalandıkça yakalanmış.Ama anlamamış kimse bunun rahatsızlık olduğunu.Sınıfındaki herkes onun yalan makinesi olduğunu düşünürmüş.Kız rahatsız olurmuş,ama söyleyemezmiş kimseye.Kız artık dayanamamış.Annesi bile ondan nefret ediyormuş.Onu seven kimse yokmuş.Dersleri berbatmış.İşe yaramazın tekiymiş.Neden yaşıyormuş?Cevabını bulamamış.Bulamadınka daha da boğulmuş düşüncelerinde.Daha çok küçükmüş.Sadece 12 yaşındaymış.İntihar etmek istemiş.Fazla gelmiş ona.Denemiş,olmamış.Tekrar denemiş,yine olmamış.Sonra hayatına 8 erkek girmiş.Adı Stray Kids'miş.Tüm hayatını onlara adamış kız.Sadece onlar varmış zihninde.Artık intihar düşüncesinin i harfi geçmiyormuş zihninden.Dersleri hala berbatmış.Ancak o kadarda umrunda olmamış kızın.Ama annesi,onunla aynı fikirde değilmiş.Dövmüş,bağırmış,ceza vermiş.Kızın yine umrunda olmamış.Tek düşündüğü şey bu 8 erkekmiş.Sonra annesi,kızın elinden telefonunu alarak çok ağır şeyler söylemiş.Ancak kıza daha fazla zarar verdiğinin farkında değilmiş.Kız yine intihar çabalarına girmiş.Bileklerini kesmiş,Suya girip kendini boğmaya çalışmış,haplarla ölmeyi denemiş,kendini asmayı denemiş.Annesinin ruhu duymamış.Birgün kız okul çıkışında kırtasiyeye gitmiş.Stray kids posteri almış ve eve gitmiş.Annesi bulmuş posteri.Kızın gözünün önünde yırtmış posteri.Kız günden güne yıpranıyormuş.Yeni yeni intihar çeşitleri deniyormuş.Sonra annesi telefonunu kıza geri vermiş.Ancak babasına söylemiş kızının asyalı "manyaklığını".Babası duyunca.Çok kızmış kıza.El birliği ile bıktırmışlar kızı hayattan.Ama kız,şuan Stray kids'e bağlanarak hayatta kalmaya çalışıyor.O kadar çok kişi kızdı ki kıza,kızın ne acılar çektiğini farkedemediler.Kızın hastalığı ise,hala devam ediyor.

Düzenleme
Kızın yeni bir hastalığı daha var.Hafif şizofreni belirtileri varmış kızda.Sonra,artık bu 8 erkek ile olan hayalleri artmış.Artık buda bir hastalıkmış.Hayal ettiği şeyler mimiklerine yansırmış kızın.Hatta artık ayağa kalkıp hayalindeki kendisi gibi davranırmış.Sonra farketmiş,kız " taekwondo"adlı sporda iyiymiş.Bu spora başlamak istemiş.Yazdırıcakmış annesi kızı bu spora.Sonra kız yine farketmiş.Kızın vocali iyiymiş,dans etmeyi de severmiş.Tek eksik güzel bir ses ve güzel bir fizikmiş.Kızın herkesten sakladığı gelecek planı hazırmış.İdol olmak istiyormuş okuyamazsa.Okuyabilirse ise,olmak istediği 14 meslek varmış.Ama aralarından en çok istediği,Grafik tasarım ve Ses seslendirmeni olmakmış.Evet,kız üzgün.Ama kendine hedef belirlemiş.Şimdi ise,o hedefini başarmaya çalışıyor.

Düzenleme
Vazgeçtim,gerçekten hedefim güzel sanatlarda müzik okumak.Babam da çok yakında evleniyor,annem yazın tayin alacağını ve Adana'ya yaşamaya gideceğimizi söyledi.Orada bir evimiz varmış,hemde havuzlu bir villa!Mükemmel olacak,inanıyorum.