KAİNATIN OYUNU

°•SEVİYORUM SENİ•°

Hayat diye bir şey var mı anne? yoksa yokmu.peki biz gerçekte de yaşıyormuyuz.tamam yaşıyoruz diyelim ama neden yaşıyoruz?.tanrı var mı anne? Bu kainatı kim yarattı? Bence bu dünyaya sadece acı çekmek için gönderildik.ama saçma deyil mi.ah doğru ya sen zaten acı çekmiyorsun çünkü bir "ölüsün".hayatta hep sorularla büyümüş bir kızım.ne olurdu sanki annem ölmeseydi.ah evet dünyanın bir kuralı değilmi bu.siktiğimin kuralları,annemin mezarının yanındaki ağaca yaslandım.yoruldum anne, yoruldum.hemde hiç olmadığım kadar yoruldum.yaslandığım yerden kalkıp anneme tekrar baktım hiç bir bitkinin yakışamayacığı toprağına.baktım, baktım ve yine baktım.sonunda kalkabilmiştim annemin huzurlu yatağından.bir kez daha geçirdim içimden"keşke ölsem"diye.mezarlığın kapısına doğru ilerledim ve kapıdan çıktım.mezarlıktan çıktığım anda yere yığılmam bir oldu.sürüne sürüne mezarlığı çeviren o taşların yanına geldiğimde sırtımı dayadım iki dizimide kendime çekip gözlerimi kapadım yine hayal kuracaktım kendi yalanlarımla büyüdüğüm o hayal gücüme dalıp mutlu olmayı deneyecektim yine.yine en derinlere dalmıştım işte.annemin öldüğü zaman biz oyun oynuyoruz annem ölmedi hayatta.göz yaşlarım biriktiği yerden akmaya başladı hayal kuramıyordum artık o sahne hep gözümün önüne geliyor hayallerime gölge oluyordu.elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim.ve ayağa kalktım ama hala gözlerim kapalıydı.telefonu cebimden çıkarttım ve alpimi aradım.açtığında konuştum."annemin mezarlığının oradayım beni al.deyip cevap vermesini beklemeden kapattım.zaten beş dakika sonra spor arabasıyla alp karşımdaydı.evet ona aşıktım o da bana aşıktı galiba, biz sevgiliydik ama genelde arkadaş gibiydik yani o benim herşeyim bir tek sevgilim değil.arabaya binip alpimin yanaklarından tutup dudaklarına bir buse kondurdum."seni özledim"dedim aşık olduğum gamzesini çıkartacak kadar gülümsedi dayanamayıp gamzesinden öpüverdim.onu sevmiyordum ben, sırıl sıklam aşıktım.aşk kelimesini onda bulmuştum ben.

Multimedia ayla