Okyanusun Dibi༊*·˚ (Armin Arlert x Reader)

⋆*･ﾟ2⋆*･ﾟ

Gözlerimi açtığımda yatağın cibinliğini gördüm. Üstündeki pembe tül, yüksek ihtimal yatağın arkasında konumlanmış çınar ağacının yapraklarının üzerime düşmesini, cam tavandan gelen keskin güneş ışığının üstüme çarpmasını engelliyordu. Yatakta doğruldum. Yüksek ihtimal ben baygın iken göğsümün üstüne konulmuş çiçek bu hareketimle dizlerime düştü. Sevdiğim çiçeklerden oluşan bukete baktım. Beyaz gülün etrafını bembeyaz laleler ve papatyalar kaplamıştı. Kokusunu almak için burnuma getirdim. Gözlerimi kokunun güzelliğiyle kapattım. 

*Gözümü tekrar açtım. Artık uyanmış olan Armin'e gülümsedim, göz göze geldik. Beni öpmek için başını, vücudunun üst kısmını kaldırıp bana yaklaştı. Yatağın yanındaki beşikten gelen ağlama sesi ile dikkatimiz oraya çevrildi. Armin'in gülümsemesi düştü, ona gülerken bebeği kucağıma alırken yataktaki oturuşumu düzelttim. Armin'in eli kızın saçlarında gezindi, saçlarının arasındaki iki küçük boynuzu okşadı. Karışmış saçlar onun eline dolanınca parmaklarımla Armin'in parmaklarını saçtan ayırdım. Armin dudaklarını anlıma değdirdi, çocuğu kendi kollarına aldı. Kolunu uzatarak komodinin üzerinden biberonu aldı ve birsüre bebeği beslemesini izledim. Ayağa kalkıp giyinme odasına yürüdüm, üzerime beyaz sade bir elbise giydim. balon kollu elbiseden inciler sarkıyor. yere değen uçlarda, inciler ve kırık beyaz rengindeki iple dikiş yapılmış, okyanus desenleri yapılmıştı. Giyinme odasından çıktım, odaya girip onlara baktım. ikisi yatıyordu, Armin uykuda olsa bile boş biberonu çocuğun ağızında tutuyordu. Gülümseyerek yatağa oturdum ve ikisini başlarından öptüm. kıkırdayarak yanlarına uzandım.*
                               ♡
Gördüğüm anıyla ellerimdeki çiçeği dizlerime düşürdüm. Birçok sahne tekrar aklımda dönerken gözlerim yaşardı. ağlamamaya gayret gösterirken ayağa kalktım, yatağın yanından arkamı döndüm. cam duvarlardan vuran ışıklara, görünen denize baktım. Kalbim hızlı atmaya devam ederken odanın kapısına ilerledim.
                            ⊹ ᮫࣭﹆ֹ
Kapıyı açıp kendi hatırladığımdan biraz daha değişmiş olan koridora baktım. En son hatırladığım halinde olan değişiklikler fark ediliyordu. Krem renginden maviye dönmüş perdeler, vazo çiçekler ve halı. Kırmızı olması gereken halı simsiyahtı, yas tutmayı belirten bu detay, Armin'e bir şey olduğu düşüncesi zihnimi kemirtiyordu. hatırladığım kadarıyla bu koridorda ilerlerkem bir muhafızın beni farketmesiyle etraftaki sessizlik kesildi. Onun beni revire götürme ısrarına karşı koymadım. Onun yönlendirmesiyle revire gittim.
                                                        
                             ⊹ ᮫࣭﹆ֹ
Doktorun bana olan şaşkın ve heyecanlı bakışları beni gülümsetiyor, muaynem boyuncada onun mutluluğuna seviniyordum. Gözlerim çalan kapıya ilişti, arkasındaki kişiyi merak ederken onun Armin olduğu düşüncesiyle içten gülümsedim. Gelen kişilerin Armin olmadığını görünce gülümsemem soldu ama hızlıca toparladım.

En önde bilgeliğin tanrısı Nahida, arkasında ise rüzgarın tanrısı Venti vardı. Venti ise kızım Elizabeth'in elini tutuyor, birlikte yürüyorlardı. Onlara gülümserken doktor kenara çekildi, onlar kapıdan içeri girince kızımın biraz utanarak Nahida'nın arkasına saklandığını farkettim. Ona kıkırdarken bana yaklaşmalarını izledim. küçük gülümseme ilk Nahida'nın dudağına yayılırken Venti, Elizabeth'i kucağına aldı, yanıma otutturdu. Kız bana utanmış şekilde bakarken Nahida söze girdi.
"iyi mis-"
Venti, Nahida'ya sözünü bitirecek süre bırakmadan konuştu.
"Beni çok endişelendirdin bir kaç yıl daha uyuyacaksın diye. daha fazla senin ve kocanın görevlerini görmek bile istemiyorum!"
Venti sesinde sitem ile konuşunca kafam karışmış şekilde ona baktım.
-"Armin'in işleri, neden sen yapıyorsun ki-..."
farletmemle şaşkınlıkla onlara baktım. kısa sürede gözlerim dolarken konuştum.
-"O iyi mi? Lütfen iyi olduğunu söyleyin!"
         ‧̍̊·̊‧̥°̩̥˚̩̩̥͙°̩̥‧̥·̊‧̍̊ ♡ °̩̥˚̩̩̥͙°̩̥ ·͙*̩̩͙˚̩̥̩̥*̩̩̥͙·̩̩̥͙*̩̩̥͙˚̩̥̩̥*̩̩͙‧͙ °̩̥˚̩̩̥͙°̩̥ ♡ ‧̍̊·̊‧̥°̩̥˚̩̩̥͙°̩̥‧̥·̊‧̍̊