My boyish girlfriend (COMPLETED)

15

RESTARTING

Magsimula sa umpisa

operation one

Kilalanin muli ang isat-isa

"Favorite color mo ay purple right?"tanong ko rito kahit na alam ko naman na ang sagot ay oo

Ang sabi kasi niya kilalanin muna ulit namin ang isat-isa upang makita namin kung worth it pa ba na ipagpatuloy ang friendship na meron kami

Flashback

"I didn't know about what happened,I'm sorry I won't there for you in times you needed someone to rely on"sabi nito agad nung kami na lamang ang natitira sa classroom namin,Sabi kasi niya gusto niya magkausap kami eh

"Wag ka mag-alala hindi naman ako galit isa pa wala ka dito noon at wala kang alam sa nangyari"sagot ko

"Let us back like before...um I mean if you want tho...Let's start again"

Pumayag na'ko sa sinasabi niya dahil I can't lose a Friend like her.

End of Flashback

"Umm,yeah"sagot nito habang nagbabasa ng libro,tsh hindi pa rin nagbabago mahilig pa rin sa mga fantasy,romance

"Let's buy an ice cream"tawag pansin ko rito pero tuloy pa rin ito sa pagbabasa "Cookies and cream flavor"dagdag ko at boom awtomatikong binaba nito ang binabasa niya,napangisi ako alam ko pa rin ang mga ganitong bagay tungkol sa'yo kaya huwag ako

"Let's go,bilis"sabi nito at hinatak na ako naiiling habang natatawa ako basta ice cream sobrang bilis

Habang kumakain ng ice cream naglakad lakad muna kami,I know gusto niya ang ganito mag-4 pm na

"Dagat tayo?"aya ko ulit dito nakita ko kung paano namula ang pisngi nito,you can't refuse me baby.

Flashback

"Iniiwasan mo ako?"hinarangan ko ang dinaraanan nito dahil matapos ang insedenteng nalaman ang buong katotohanan iniwasan niya na ako

"What?of course not"sagot nito agad

"Eh bakit hindi mo na ako pinapansin?"parang bata na nagtatampong sumbat ko rito

"I'm just busy..."tagal mo sumagot sus alam ko na yang ganyang palusot

"Okay then...let's eat together"aya ko rito
Pag-ito tumanggi iniiwasan talaga ako neto

"W-what?are you kidding,right?"at nautal pa nga,napangisi ako

"Bakit ayaw mo?"

"I'm busy,there's many thing I needed to do"sagot nito habang iniiwasan ang titig ko

"Like what?maybe I can help you"suggestion ko,hindi lang kasi ako gwapo syempre dapat mabait rin

"Let's just talk after class,in our room"sagot nito bago ako iwan mag-isa

End of Flashback

"How do you feel?"tanong ko,ang tahimik niya kasi

"I feel better.....ocean really can makes me feel so good even I'm tired or in times of loneliness because of painful life"bumuntong hininga ito bago yumuko

"Ilove seeing the sunset in the ocean...with you"dagdag nito

Nagstay muna kami ng ilang minuto doon naglakad lakad.

"Ahh,Leo!"inis na sinabuyan ako nito pabalik ng tubig

Nagtatawanan kami habang naglalaro sa dagat hanggang hindi na namin namamalayan gumabi na pala

"It's all your fault"sisi agad nito sa'kin kinabukasan ng kamustahin ko siya kung pinagalitan siya ng mama nito

"I can talk to tito if you want to"prisinta ko

"N-no,huwag na"sagot agad nito,is there something bothering her?she looks like stressful

"Okay ka lang?"

"Oo naman..."ramdam kong ayaw nitong pag-usapan kaya tumahimik na lang ako

This is the second day,yeah

Operation one completed ✔
Operation number two.

Dalhin sa lugar kung saan kayo madalas noon magpunta

"Pumunta kaya tayong park?"pasimpleng aya ko rito

"Maybe next time?baka magalit si tito eh,ginabi tayo kahapon eh"sagot nito

Nalungkot naman ako sa naging tugon niya ngunit wala naman akong magagawa

Operation number two incomplete.❌

"Hey...."hindi ko pa natatawag ang pangalan ni Jane tumakbo na ito papalayo sa'kin

It's hurts me,she's the one who told me to restart again but now she's refusing me.

"May nagawa ba akong mali?"tanong ko rito,naabutan ko siya dahil biglang umulan at kinakailangan niyang sumilong sa waiting shed para hindi mabasa ang mga pinaprint niya

"L-leo"halata ang gulat dito sa biglaang pagsulpot ko

Ayaw ko naman maging pangit ang imahe sa kanya lalo na't tagal rin naming hindi nagkita tapos nawala pa siya sa aking alaala.Baka naman talagang hindi siya sanay ng ganito

"Kain tayo sa labas"aya ko na lang sa kanya dahil ayaw ko naman siyang tanungin dahil halata na ang pag-iwas nito,naayaw niya akong makita at makasama ng matagal kung kausapin ko pa kaya siya diba?edi lalong Mas ayaw niya,dahil pinakaayaw niya sa lahat ang pinakekealaman siya

"Kasi....ano...."yeah ayaw niya talaga

"Hindi,okay lang"sagot ko agad at ngumiti hindi pinahalatang nasasaktan na sa trato nito sakin

"Sorry."mahinang tugon nito"Ah andyan na yung driver,mauna na'ko.Bye ingat ka Leo"kumaway ito bago ang pag-alis ng sasakyan nila

Pakiramdam ko,ayaw niya na talaga sakin.Pero ano pang pinupunto niya noong sumbatan niya ako tungkol sa paglimot ko sa kanya?ano pang patutunguhan ng pagkikilala muli namin sa isat-isa kung ngayon pa lang kami ulit nag-uumpisa,nasasaktan niya na ako ng hindi sadya.

Alam ko hindi niya intensyong saktan ako,pero anong magagawa ko Kung iyon ang nararamdaman ko?

Gustong gusto ko siyang makasama ngunit ako naman ay iniiwasam niya.Gusto kong makilala yung bagong siya kung nagbago ba siya.Gusto kong kilalanin yung minsan kong nakalimutan na kaibigan.Gusto kong punan lahat ng aking pinagkulangan dahil nga kami nga ay magkaibigan.

Ngunit alam ko bago pa man bumalik alaala ko,higit na sa pagkakaibigan ang ninanais ko.Oo noong una hindi ko siya gusto pero alam ko sa kaloob-looban ng puso ko siya ang laman at tinitibok nito.

Pero paano ko maipapadama sa kanya ang nararamdaman ko,kung iniiwasan niya na ako.Paano ko ipapakita yung tunay na ako kung sa pagsisimula pa lang naming dalawa tinatapos na niya ng walang salisalita.Paano ko sasabihing 'mahal kita higit pa sa isang kaibigan' kung sa bawat pagtangkang paglapit ko,agad na itong lumalayo.

We're just RESTARTING but it's like she wanted it to be finished.