~Boradan~
Bizimkilere motorları temizletmiş son hız sürüyorduk. Yolda markete uğrayıp abur cubur almıştık.Tam okulun önünden geçerken Ayça,Begüm ve Umayı gördüm onlara bakıyım derken önüme atılan topu Gökay'ın bağırmasıyla fark ettim ama önüme atlayan çocuğu çok geç farkettim.Umay'ın çocuğu sarmasıyla direksiyonu yana hızla kırdım ağaca çarptığımı hatırlıyorum gerisi ise karanlık.
~Umaydan~
Birşeyin olmayışıyla gözlerimi açtım önce kolarımdaki çocuğa baktım.Çok korkmuştu ve ağlıyodu ama yarası yoktu.Onu sakinleştiriyim diye ayağa kalktım ki kalkmaz olaydım. Karşımdaki manzara ile çocuğu unutup Bora'nın yanına koştum,Bora baygın bir şekilde motorun üzerinde yatıyor,Ayça abisinin yanında ağlıyor.Gökay,Ateş ve Begüm ambulansı arıyordu
Peki ya ben ben ne hissetmeliydim bilmiyorum ama Bora'nın ölümünden sorumlu olmaktan çok korktuğumu biliyodum.Ben böyle düşünürken ambulans gelmiş Bora'nın baygın bedenini götürüyordu.Erkekler ambulansla biz ise arabayla onların arkasından hastaneye girdik.Bora'yı acile aldılar,Bize ise beklemek kalmıştı.Ayça öyle şiddetli ağlıyordu ki bütün hastane önü ağlama sesleriyle yankılanıyordu.Ben bu duruma kayıtsız kalamazdım Ayça'nın yanına duvarın köşesine çöktüm.
Umay:Ayça sen güçlü bir kızsın eminim abimde öyledir.Hem o bu halini görse ne der bir düşün
Ateş:Ne diyecek tabiki de "Bu ne hal bebekli yapmayı kes"derdi.
Ateşin bunu demesiyle Ayça hafif bir güldü ve
Ayça:O iyi olcak dimi.
Gökay:Tabi iyi olcak ,öküz gibi adam neden iyi olmasın.
Begüm:Aynen ne olabilir olsa olsa motor parasını bize ödetir.
Begüm'ün bu sözüne hepimiz hafif güldük .Ayça ise artık ağlamıyordu, sakince yerden kalkıp koltuğa oturdu ve bizim gibi beklemeye başladı
••••••••••••••••••••••••••30 dk sonra••••••••••••••••••••••••••••
Doktorlar sırasıyla acilden çıkmaya başladı,biz hemen ayağa kalktık Gökay bir doktoru durdurdu
Gökay:Bora nasıl iyi oldu mu?
Hepimiz meraklı gözlerle doktora bakıyorduk.
Doktor:Hasta iyi merak edilecek bir durum yok odaya alınca görebilirsiniz.
Dedi ve gitti.Hepimiz derin bir "OH"çektik.10 dakka sonra Bora'yı odaya aldılar.Herkez içeri girdi ama ben girmedim nasıl olsa annesi değilim yada arkadaşı.
~Boradan~
Gözümü açtığımda bir sürü doktor başımdaydı.beni kontrol ediyordu. Benimse aklımda Umaydan başka biri yoktu neden onu düşünüyodum?Açıkçası bir fikrim yoktu.
Doktor:Bora bey Karel etmeyin iyisiniz.Birazdan odaya alınacaksınız.
Dedi ve gitti bir beş dakka sonra odaya alındın ve hemen sonrasın içeriye bizimkiler girdim ama Umay yoktu.
Ayça:Abim iyimisin?Bir şeyin yok dimi
Bora:İyiyim Teşekkürler kardeşim
Gökay:Abi bir yerin ağrıyor mu ?
Bora:Yok yok iyiyim... o iyimi?
Ateş:Kim?
Bora:Umay
Begüm:İyi dere sen niye onu soruyon bakıyım.
Ayça:Aynen
Ben hariç hepsi sırıtmaya başladı.
Bora:niye sor mıyım az kalsın kıza tosluyodum da ondan .
Ateş:Ben pek inanmadım ama neyyse...dışarıda çağırım.
Ateş,Umayı çağırdı Umay içeri girdiğinde.
Gökay:Şey En iyisi bir şeyler almaya gidelim siz burda konuşun dimi arkadaşlar.
Ayça:Aynen aynrn biz gidelim .
Herkes çıktı odada ben ve Umay kaldık.
Umay:İyimisin?
Bora:İyiyim de sen İyimisin?
Umay:Bana bir şey olmadı.
Bora:İyi o zaman...NEDEN YOLA ATLIYOSUN SEN YA KAFAYI MI YEDİN YA BİR ŞEY OLSAYDI SANA
Umay bir kaç adım geriledi ve gözleri doldu korktuğu kesindi ama kendime engel olamıyordum ona bir şey olucak diye çok korkmuştum.
Umay:b-ben özür di-
Bora:DİLEME BENDEN ÖZÜR DİLEME TAMAM MI ?
~Umaydan~
Bora öyle bağırınca dayanamadım ve odadadan koşarak çıktım.Kapının önündeki sandalyeler sen birine oturdum ve dayanamayıp göz yaşlarımı akıttım.Neden bana bağırmıştı neden özür dilemeye çalıştımda beni durdurmuştu
"Neden"bu kelime aklımda dolaşırken Ayçalarin yanıma doğru geldiğini anladım ve göz yaşlarımı silmeye çalıştım ama geç kalmıştım.
Ayça:Umay bir şey mi oldu neden ağlıyosun balım?
Umay:Yok bişi ağlamıyorum ben.
Ateş:Yok kesin ağlıyosun gözlerin kızarmış.
Umay :Haa onlar mı ya ben göz sulandırmayı çok seviyorum ondan gözleri mi böyle bir dakika falan açık tutuyorum sonra böyle ağlamış gibi gözüküyorum.(Ben hep kullanıyorum bunu işe yarıyor tavsiye edilir.)
Sahte bir gülümsemeyle onları endeşerden kurtarmaya çalıştım. Ve işe yaramıştıda.
Gökay:Ay kız korkuttun bizi böyle yapılır mı?
Begüm:Aynen böyle eğlence mi olur.
Umay:Ne diye bilirim çok iyi hobilerim var.
Dediğim anda herkes gülmeye başladı.
Begüm:Eee çıkış işleride tamam ise çıkalım.
Dedi herkes onaylayınca hep birlikte oradan ayrıldık.Yolda yürüken Bora arasıra bana bakıyordu ve ben bunun farkındaydım ama ona bakamıyordum... Telefonum çalmasıyla elim cebime gitti babam arıyordu beni eve çağırınca herkesle vedalaşıp eve gittim."Bu gün ne yaşamışdım be "derken aklıma yine aynı sorular takıldı.Artık nasıl aklıma takıldıysa bir türlü atamadım.Ödev yaptım,evi baştan sona temizledim ,yemek yaptım ,tatlı yaptım,bahçede ki çiçeklere baktım,suladım,ektim,biçtim yok aklımdan çıkmıyor.En sonunda kulaklığı taktım yatağa kendimi fırlattım ve uyumaya çalıştım en sonunda saat 02.24 uyaya bilmiştim.
