2 კვირის შემდეგ
კიმი არაფერს ჭამდა არც სვამდა ამ ორი კვირსის მანძილზე წითელ პლედში იყო გახვეული და მუხლებს ეხუტებოდა მერი მის გამო ძალიან ღელავდა ჯონსაც ძალიან ბევრი საქმე ჰქონდა სულ გაბრაზებული იყო ჰანი სულ დაავიწყდა მაგრამ ჰანს ის უფრო სწყინდა თეჰიონს რომ ვერ ნახულობდა
-მერი
-გისმენ ჰან
-თეჰიონი სად არის რატომ აღარ მნახულობს
მერიმ ბიჭთან მივიდა და ხრლი გადაუსვა
-თეჰიონი მალე დაბრუნდება არ იდარდო ცოტაც მოიცადე
-როდემდე აღარ ვუყვარვარ
-უყვარხარ...
-არა ვძულვარ
ჰანმა შეტრიალდა და გაიქცა
მერიმ ღრმად ჩაისუნთქა და საჭმელი კიმთან შეიტანა
-კიმ ასე არ შეიძლება როდემდე უნდა იყო მშიერი
-....
-კიმ ჩემო კარგო გთხოვ შეჭამე
-არ მინდა...ნუღა შემოგაქვს
-კიმ! ახლა ვიჩხუბებთ
კიმს ხმა ჩამწყდარი ქონდა თვალები და ლოყები კი დასიებული
ტირილისგან
-უკვე ზედმეტია
-რა?
კიმი გაკვირვებული უყურებდა
მერიმ წამოხტა გარეთ გავარდა და ჯონთან ავარდა
-ბატონო ჯონ...
-ახლა არა მერი არ მცალია
-ბატონო ჯონ!
მერიმ ტელეფონი გამოართვა და გათიშა
-რა ჯანდაბაა
-ბატონო ჯონ პირველ რიგში ძალიან დიდ პატივს გცემთ მაგრამ რასაც აკეთებთ მიუღებელია ორი კვირაა თეჰიონს პირი საჭმელზე არ დაუკარებია ადგილიდან არ განძრეულა ჩამოხმა თვალები დაწითლებული და დაშავებული აქვს ჰანი გამოდმებით მას კითხულობს და ტირის იმის გამო რომ ყურადღებას არ აქცევთ ხვდებით ეს რას ნიშნავს თქვენი რაღაც ფურცლების გამო იმ ხალხს კარგავთ ვისაც უყვარხართ ამიტომაც შემდეგ სწორედ მათ დღეში ჩავარდებით როცა ყველაზე მეტად მათ დასჭირდებით! ეს არ დაგავიწყდეთ ახლა კი ჩემი თხოვნა და ბრძანებაა რომ თეჰიონთან მიხვიდეთ ბოდიში მოუხადოთ და ყვრლაფერი შეუსრულოთ როგორც ჰანს!
ჯონი გაშეშებული იდგა მერის სიტყვებმა შეაშინა თეჰიონის გამო
-წამოხვალთ?
მერიმ კარი გააღო ჯონმა კი გავარდა კიმთან ჩავიდა და მასთან შევიდა
-მერი ხომ გით...
კიმმა ჯონის დანახვაზე ხმა აღარ ამოიღო და თავი კვლავ მუხლებზე დაიდო
-გამოდი
-....
-კიმ გამოდი
-...უფრო რბილად
-რა?
-უფრო რბილად
გაუმეორა მერიმ
ჯონმა კიმთან მივიდა და თავი ააწევინა
-წამოდი გარეთ გავიდეთ...გთხოვ
-შენთან წამომსვლელი არ ვარ
კიმმა უხეშად მოიშორა მისი ხელი
ჯონს მოთმინება ატყუებდა სადაცაა დაამტვრევდა ყველაფერს
ღრმად ჩაისუნთქა და კვლავ სცადა
-გთხოვ კიმ.....
ჯონმა მისი სახე ხელის გულებში მოითავსა და თვალებში ჩახედა
კიმმა კვლავ მოიდორა ხელები
-რაკი გითხარი არ წამოვალ თქო ესეიგი არ წამოვალ...იცი მაინც რა რთული და მტკინვეულია როცა იმ ადამიანისგან იღებ ყველაფერს ცუდს ვინც გიყვარს...
კიმმა საუბარი ვერ დაასრულა ჯონმა რომ მას ჩაეხუტა
კიმს მთელი ძალით იკრავდა გულში და თმაზე ეფერებოდა
-დამნაშავე ვარ...ცუდად მოვიქეცი მაგრამ შენი ასეთი ქცევით ნუ დამსჯი კიმ...მჭირდები როგორც ჰაერი...მჭირდები როგორც სითბო ზამთარში...შენ მჭირდები მეც და ჰანსაც გთხოვ შენით ნუ გაგვწირავ
კიმმა კვლავ მოიშორა
-კარგი გამოვალ...მაგრამ მხოლოდ ჰანის ხათრით
-კარგი
კიმმა ადგა და უცებ წაიქცა მაგრამ ჯონის მკლავებმა დაიჭირეს
-კარგად ხარ
-ხელი გამიშვი
კიმმა კარებიდან გავიდა
-ალბათ შაქარი დაუვარდა ბატონო ჯონ
-კარგად აჭამე და თბილად ჩააცვი
-კარგით
მერიმაც გავიდა გარეთ
ჯონმა კიმის მოხურებულ წითელ პლედს დახედა და ჩაეღიმა პლედი აიღო და დაყნოსა
-ეს სურნელი უკვე ჩემი საარსებო წყარო გახდა....რას მიკეთებ კიმ თეჰიონ
პლედით გარეთ გავიდა და კარები დაკეტა
YOU ARE READING
ÍM ŁØŜŤ ØŊ ŶØÛŔ ÉÝÉŚ🌟🦆
Non-Fictionჯონი ფალული მაფიოზია რომელიც ხალხის მოკვლით იღებს ფულს ასევე მას ყავს 4 წლის შვილი წინა ქორწილებიდან რომელსაც არავის აჩვენებს ჯონი გადაეყრება თეჰიონს დაწყებითი კლასის მასწავლებელს რომელიც მკვლელობას შეესწრება ჯონი გაიტაცებს და მასთან ყავს ჩაკეტი...
