7 GÜN

BAŞLIYORUZ...

Ece~

Bu gün taşınıcaktık ve sevgilim Can'a sürpriz yapacaktım. her ne kadar hayatım kötü gitsede, ne zaman "her şey yolunda gidecek" desem mutlu oluyordum sebepsizce ve bu bana iyi geliyordu. Gitmeden önce babamdan izin aldım annemin mezarını ziyarete gidecektim. Babama haber verdim başta karşı çıkıp, mızmızlansa da izin alıp gidecektim. İznimi aldım ve otobüse bindim yolda şarkı açıp kulaklığımı takıp şarkımı açtım

" Hoşça kal
Olacaklar sensiz olsun
Daha durmam boşluklarında ben
Unutuyorum "

Diyordu şarkı.

Bu şarkıyı seviyordum, nedensizce bana huzur veriyordu.

Ve gideceğim yerde indim.

Annemin mezarında durdum ve annemle konuştum

Anne,annecim,beni duyuyorsun biliyorum ama şimdi sana birşey söylemem gerek. Ben yani biz burdan bu şehirden ayrılıyoruz

Ağlamaya başladım.

Özür dilerim anne, seni burda yalnız bırakmak istemiyorum ve istemezdim.ama o adamın kesin kararı. ve gitmezsem sana yaptığını bana yapacağından korkuyorum. bu yüzden ona ve onun karısının söylediklerini alttan alıyorum. Anne şimdi buraya geldim annecim üzülme, Tamam mı ben seni çok seviyorum. Ve hep seveceğim bunu unutma. Hoşçakal annem,hoşçakal kraliçem.

Anneme veda edip otobüse bindim. eve döndüğümde beni bekliyorlardı.

"Nerdesin sen! senin yüzünden geç kalacağız.!"

Murat'ın, yani babamın bağırışıyla irkildim.

"Neden bağırıyorsun geldim işte?"

"Bana sesini yükseltme yoksa bu sefer olacaklardan ben sorumlu değilim!"

Ve evet babam şiddet bağımlısıydı ve Sürekli tehtit ederdi.

Hiçbirşey demeden arka koltuğa oturdum Aysel ve Murat'da ön koltuğa geçti ve yolculuk başladı..

ama içimde bir şey vardı sanki bugünden sonra herşey değişecek.

Ya herşey güzel gidicek.
Yada herşey berbat olucak.

Ama bildiğim tek bişey var herşey değişecek

başlıyoruz...