Mijn verhalenboek

Het meisje zonder naam

Er was eens een meisje dat geen naam had. Daarom ging ze op reis. Ze vroeg aan iedereen of ze wisten hoe zij heette.

Het meisje liep in een dorp. Er waren talloze mensen. Ze kwam bij een bakker aan. "Beste bakker. Ik ben een meisje zonder naam. Ik reis om erachter te komen hoe ik heet. Weet u misschien hoe ik heet?" Vroeg ze aan de bakker. "Helaas mijn kind. Ik weet niet hoe je heet. Misschien weet de slager het. Die houd alle roddels bij. Misschien zit je naam wel bij een roddel. Hij woont aan het eind aan de straat." Het meisje knikte en ging verder.

Aan het eind van de straat ziet ze het bordje waar 'slager' opstaat. Daar moet het zijn. Ze gaat naar binnen. "Beste slager. Ik ben een meisje zonder naam. De bakker zei dat u roddels bij houd. Zit misschien mijn naam bij zo'n roddel?" Vroeg het meisje. "Helaas mijn kind. Jou naam zit niet bij een van de roddels die ik heb gehoord. Misschien kan je naar de bloemist gaan. Zij weet echt alles. Haar winkel staat aan de overkant" Het meisje knikte en ging verder.

Het meisje ging naar binnen. "Beste bloemist. Ik ben het meisje zonder naam. Ik hoorde van de slager dat u alles weet. Weet u hoe ik heet?" Vroeg het meisje. "Helaas mijn kind. Ik weet niet hoe jij heet. Ik denk dat de kleermaker het weet. Hij is heel slim. Hij heeft ook het boek met alle namen erin. Misschien staat jou naam er ook in." Het meisje knikte en ging verder.

Ze kwam bij de kleermaker aan. "Beste kleermaker. Ik ben het meisje zonder naam. De bloemist zei dat u heel slim bent, en dat u het boek heeft met alle namen. Staat mijn naam erin?" Vroeg het meisje. "Beste kind. Ik zou even voor je kijken." De kleermaker bladerde het grote boek door. "Beste kind. Jou naam staat erin." De kleermaker vertelde haar naam. Het meisje was gelukkig. Ze was zou blij. Want ze wist haar naam. Haar naam is: Maria

Einde