Ο ψεύτικος έρωτας βγήκε αλήθεινος

Η αλήθεια πονάει

Το επόμενο πρωί ξύπνησα 12:00 ώρα και είδα τον Γιάννη να κάθετε στην καρέκλα του γραφείου μου και μειλαγε σε κάποιον εγώ έκανα και καλά ότι κοιμόμουν αλλά τον άκουγα
-Ναι ρε τι λέμε τώρα την ερειξα την Λουκία. Μόνο που θέλει να συνεχίσουμε σε σχέση και δεν ξέρω πως να την χωρίσω αλλά φωναμε να μην την απογοητεύσω. Τι λες να κάνουμε?
Δεν ξέρω τι είπε η άλλη φωνή και ξανά λέει ο Γιάννης
-Μπορεί να της πω και καλά ότι θέλω να ζήσω την ζωή μου και ότι είμαι νέος ακόμα ...τι λες
Εγώ δεν ήξερα γαι ποίο πράγμα μοιλουσε αλλά μετά κατάλαβα. Ο Γιάννης έβαλε στοίχημα με κάποιον και με χρησιμοποιεισε για μια βραδιά και ένα κρεβάτι.
Εκλεγα αθόρυβα για να μην ακουστο και τέλος άκουσα τον Γιάννη να λέει
-Λοιπόν ξεμπερδεβω με το κακομαθειμενω και έρχομαι κλείσε γιατί σε λίγο θα ξυπνήσει
Ποο νιώθω σαν .... δεν ξέρω τι νιώθω.... πάντως αυτό που νιώθω για τον Γιάννη είναι μίσος θυμός και αηδία για αυτόν
Καυεβεικε κάτω και εγώ εκλεγα με λειγμους ακουστικά όμως μέχρι κάτω και ειρθε πάνω ο Γιάννης με πήρε αγκαλιά και μου είπε
-Μικρή μου τι έχεις ποιος το πείραξε το μικρό κοριτσάκι μου?
-Γιαννη άσε με σε άκουγα να λες για μένα και για ένα στοίχημα. Μα πως μπόρεσες να με χρησιμοποιείς έτσι ε? Γιατί?
-Λουκία μου τι λες? Είσαι καλά?
-Όχι Γιάννη δεν είμαι καθόλου θέλω να φύγεις απι την ζωή μου θέλω να χωρίσουμε γιατί με πρωδοσες γιατί?
Είπα και ξέσπασα σε κλάματα πάνω στον Γιάννη. Αυτός με πήρε αγκαλιά και μου έλεγε "Συγνώμη " ξανά και ξανά και ξανά άκουγα από το στόμα του αυτή την φτάσει μόνο αυτό έλεγε "Συγνώμη "