Ve doktora gitmem gerektiğini anladığım gün içimde bi korku oluşmuştu. Çünkü yüzüme baktığımda geçiceğine dair hiç bir umut yoktu içimde. Berbattı sivilce pek yoktu yanaklarım iki daire şeklinde 1. Derece yanık gibi kızarmış üstünde noktalar vardı. Aynalardan korkmuştum ya da resmen onlardan utanmıştım. Sürekli veya hala neden ben? Neden benim başıma geldi? diye düşünüyorum. Hayır ergen değilim ama sadece hayatımın en güzel günlerinin bu şekilde geçmesi biraz üzücü.
