stagedag

7. vertrouwen

POV NOA

het is de volgende dag en ik zit op school. ik zit in Nederlands blokuur, dat is echt saai zeg. ik voel me echt kut. 'mevrouw mag ik asjeblieft ff naar het toilet?' 'vooruit dan' zegt die heks met een boze stem. eenmaal op het toilet bel ik mat. 'he kleintje hoe is het, maar hoezo bel je me eigenlijk?' dat is wat ik hoor uit mijn telefoon. ik moet gelijk daarna huilen. 'ik voel me zo kut ik kan niet meer' zeg ik terwijl mijn telefoon bijna doorweekt is. 'ach meisje toch, het komt goed ff doorzette.' ik moet weer effe lachen. ' wat heb je hierna?' vraagt mat. dan krijg ik weer een trilling in mijn stem. 'gym' terwijl het aan de andere kant van de lijn stil blijft. 'komt goed' 'ik moet weer naar de les want anders wordt dat wijf weer boos' zeg ik. ik hoor mat lachen 'doei' 'toedels' zeg ik en hang op. ik loop naar de klas met rode ogen. gelukkig zit ik achter in. ik ga zitten en mijn vriendin Kiki kijkt me gelijk aan. 'wat is er noatjuh?' zegt ze zo zacht mogelijk, maar dat is niet gelukt wat een wijf tegenover me waar ik ruzie mee heb kijkt me aan en een vriend van me Guus. hij kijkt best bezorgt maar ik zeg helemaal niks en kijk naar benden zodat niemand mijn ogen ziet. zo blijft het de hele les. als ik in de kleedkamer ben vraagt Kiki het nog een keer. 'wat is er Noa, nu niet ontkennen want ik zag dat je rode ogen had en dat betekent meestal dat je hebt lopen huilen' 'ik voel me gewoon een beetje kut' 'een beetje? ik bedoel het lijkt wel alsof je drugs hebt gebruikt zo rood waren je ogen en ik weet dat je er niet over wil praten maar asjeblieft praat tegen me' 'IK ZEG TOCH DAT IK ALLEEN EEN BEETJE KUT VOEL' ik reageer boos, maar dat komt omdat ik geen vertrouwen in mensen heb. ik bedoel van de gene waar ik het meeste van hield heeft me achtergelaten en een heel wekkend laten huilen. sinds dien is mijn vertrouwen nog kutter. want het was al kut door mijn vader.

FLASHBACK

ik ben nu 6. mijn moeder krijgt een telefoontje. ik hoor haar iets van oke zeggen ofzo en is goed. ze komt de kamer binnen gelopen. 'je vader die nu aan de andere kant van het land woont krijgt een nieuw kind met zijn nieuwe vriendin en daardoor kunnen jullie niet meer bij hem slapen, ja het kan wel maar dan zouden jullie op de bank moeten liggen, en dat ga ik jullie niet aandoen want ik hou te minste wel van jullie. dat was iets waar ik blij mee was want we werden soms gewoon bij mijn moeder gebracht met blauwe plekken omdat we naar de gang werden gesleurd. ik was blij maar mijn vertrouwen in mensen is sinds dien kwijt.

FLASHBACK 2

ik ben 11. ja hoor het is zo ver eerst had mijn zus er last van en kreeg ze er woede aan vallen van maar nu heb ik er last van en doe ik dingen die ik had belooft nooit te doen. maar ik krijg hulp.

EINDE FLASHBACKS

ik heb gewoon heel gym geskipt en ben naar huis gegaan waar Mat al was. ik kijk hem aan en hij geeft mij een knuffel. ik was even mijn zorgen vergeten.

Dit was dan het hoofdstuk.
nog tips??

xxx jasmijn