"မောင်"
သစ္စာကို ထားမသွားပါနဲ့ မောင် ရယ်
မောင် ဘယ်မှမသွားရဘူးနော် မောင့်ဘေးမှာ အမြဲတမ်း သစ္စာ ရှိနေတယ်..မောင် သွားရင် သစ္စာလည်း လိုက်မယ် မောင်ဘယ်ကို သွား"ပေါ့
"သားရေ"
ဝေဖြိုး ရဲ့ အမေ အော်နိုးသံကြောင့် ဝေဖြိုး လန့်နိုးလာခဲ့တယ်
"သား..တာဝန် ရှိသေးတယ်မလား..မနက်စာစားပြီး သွားတော့လေ"
"ဟိုဟာ အမေ ရဲ့ သားဒီတစ်ခေါက်တာဝန်က အခြားနယ် ဘက်မှာ ကျတယ်..အဲ့တာ 5လ 6လ လောက်ကြာမှာ"
"ဖြစ်ပါ့မလားသားရယ်"
"ဖြစ်ပါတယ် အမေရဲ့ စိတ်မပူပါနဲ့"
"ဘယ်အချိန် ထွက်မှာလဲသား"
"အမေက သားကို နှင်ထုတ်နေပြီပေါ့"
"ဟောကွယ်..မဟုတ်တာ ငါ့သားကို မသွားစေချင်လွန်းလို့..ဒါပေမဲ့လည်း တာဝန်ကို လစ်ဟင်းလို့ မကောင်းဘူးလေ"
"အဟဲ..သား နေ့လည်ကြရင် စထွက်မယ်"
"အင်းဟုတ်ပြီ..အဲ့ဒါဆို အမေ အထုတ်ပြင်ဆင်ပေးထားမယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
*နေ့လည်ရောက်သောအခါ*
"သားလေး ဂရုစိုက်သွားနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါအမေ..ချစ်တယ်နော်"
"အမကလည်း ချစ်ပါတယ်ကွယ်..ဘေးကင်း" နဲ့ပြန်လာရမယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
*နယ်စပ်သို့ရောက်သောအခါ*
"ဗိုလ်မှုးလေး..နယ်စပ်ရောက်ပါပြီ..လာကြိုဖို့ ပြောထားပါတယ်"
"ရတယ်..ငါလမ်းလျှောက်မယ်"
"ဗျာ..ဒါပေမဲ့-
"ရတယ်...ဒီနယ်အကြောင်းသိချင်လို့ လမ်းလျှောက်ပြီး လေ့လာမယ်..နယ်တစ်ခုကင်းစောင့်တယ်ဆိုတာက အဲ့ဒီနယ်တစ်ခုရဲ့ အကြောင်းကို အက်ကြောင်းထပ်အောင် လေ့လာရတယ်လေ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ..ထိပ်တန်းဗိုလ်မှုးလေး ဝေဖြိုးမာန် ပီသပါပေတယ်ဗျာ"
"မြှောက်နေပြန်ပြီဗျာ..ကဲဒါဆို ကျွန်တော်သွားတော့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ဗိုလ်မှုး"
YOU ARE READING
မောင့်သစ္စာ
Romantizmမွေးရက်မြေကနေ ထွက်ခွာပြီး အခြားနယ်မှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်နေရတဲ့ ဗိုလ်ချုပ်မှုးလေး "ဝေဖြိုးမာန်" တာဝန် ထမ်းဆောင်နေချိန် ထိုနယ်ရှိ ပန်းဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်မှ "သစ္စာမောင်" ဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ချစ်ကြိုက်မိသွားတဲ့အခါ သူတို့နှစ်ယောက် ပေါင်းဖက်နိုင်ပါ့မလာ...
