KARA BEYAZ

İKİ DİYARIN SAVAŞI

Merhabalar,
Kara beyaz kitabının ilk ikinci
bölüme hoşgeldiniz.☺️

Elinize kahve veya çay vb. Aldıysanız
ikinci bölüme başlayalım. Ben bu bölümü yazarken duygusal fon müziği tercih etmiştim, sizde deneye bilirsiniz..
iyi okumalar diliyorum..📖📖

...Baba lütfen uyan...

Gözlerimi birden açtım,Yeni uyuduğuma emindim. Peki neden bu kadar ses geliyordu. Hemen doğrulup, yataktan zıpladım. gürültü hanenin dışarısından geldiğini fark ettiğim an kapıya doğru yöneldim kapının kulpundan tutup çekiştirsem'de kapı açılmıyordu. arka taraftan kitlenmiş olmalıydı.
Sesler her gittikçe dahada artıyor ve dahada tedirgin olmaya başlıyordum. Hızlı bir şekilde kapıyı çekiştirken, birinin kapıyı açmasıyla, birden kendimi yerde buldum. Başımı korkarak yavaşça kaldırırken annem olduğu gördüğümde ona doğru doğrulup sarıldım hemen,

"Korkma kızım" dedi. Yüzümdeki meraklı bakışı görmüş olmalı ki , yüzümü avuçlarının arasına aldı.
"Kızım sakın çıkma tamamı sakın bu haneden ayrılma" dediğinde bile gözlerim kapının arasındaki ışıltılar dayadı. çok merak uyandırıyordu,

Annem dediklerini tekrarlarken sözünü keserek en merak ettiğim soruyu sordum "anne neler oluyor neden bu kadar gürültü var"diyiverdim. Annem endişeliydi ama belli etmemeye çalışıyordu.

" Birkaç adamlar kavga ediyorlar, şimdi sakinleşirler" dedi.
ben " peki babam nerede" dedim.

"Kavga eden adamları ayırmaya gitti, şimdi gelir" dedi. tam kapının arasındaki ışıltıyı soracaktım ki gürültü daha şiddetlendi. Annem elleriyle hemen kulağımı kapadı. normal bir kavga olsaydı bu kadar gürültü olmazdı buna emindim.

Gürültünün baskınlığı biraz
hafif'ledikten sonra kulaklarımda olan ellerini çekti ve "ben gidip babana bakıp hemen gelirim" dedi.

Benim konuşmamı beklemeden Hızlı bir şekilde haneden ayrıldı.
Neden bu saatte bu kadar ses vardı anlam veremiyordum. Kapının arkasındaki olayı çok merak ediyordum. Yerden kalkarak kapıyı araladım, annem hızlıca çıktığından dolayı kapıyı kilitlememişti. dışarıya adımımı attım. ve yavaşça kafamı kaldırıp etrafa baktım. gözlerim birden şok içinde büyüdü.

aman tanrım buda neydi! etrafı korku ve şok içinde izledikten sonra neden olduğunu bilmiyordum ama tek emin olduğum şeyin kavga olmadığıydı. Bu kavga değildi. bu bir savaştı. Yabancı insanlar vardı.
Yabancılar ateşle haneleri yakark--. dur bı dakika! bunlar bir şeylerle yakmıyorlardı. Bunlar resmen ellerini havaya kaldırıp yakıyordu resmen sihir yapıyorlardı.
Yanan haneleri bazıları su sihri ile söndürmeye çalışırken bazıları kılıçla savaşıyorlardı. Her yer bertaraf içerisindeydi.

Şaşkınlıkla etrafa bakarken birden gözüme bi adam tarafından babamın havada süzüldüğünü gördüm. Adam ellerini yavaşça havaya kaldırıyordu.
"Son kararın'mı?" dedi adam bağırarak, babam adama bakmayarak "tehlikeli olduğunu söyledim sana" dedi babam. Bikaç birşey daha konuşuyorlardı ama duyamıyordum.
Galiba babamdan su sihrini istiyorlardı,

Ağlayarak babama doğru koştum.
"Babaa" diyerek ona doğru seslendim ,ilk söyleyişimde duymasada sonradan duymuştu. Babam beni görür görmez "danksu uzaklaş buradan çabuk haneye git kızım" dedi

Annemin bana doğru koştuğunu bilmeme rağmen durmadım. Babamın gözlerinin içine bakarak ona doğru koşmaya devam ettim
"Danksu dur " sesleniyordu annem.
Hiç durmadım, babama birşey olmasından çok korkuyordum.

Adam bikaç birşey daha konuştuktan sonra yumruk yapmış ellerini havaya kaldırdı. Gözlerimi adamdan çekip babam baktım. babam sanki nefesiz kalıyor gibiydi.daha hızlı koştum gözlerimdeki yaşlar her gittikçe dahada akıyordu. "Babaa" diye bağırmaya devam ettim. Babamın gözlerinden yaşlar akıyordu. ellerini boğazında birleştirmişti. Yüzü kızarmaya başladı.
Ayaklarım bian durdu, yürü hadi yürü desemde yürüyemedim. Gözlerimi hayla babamdan alamadım. Babam ağzını zorla araladı " k-ız-zım uz-zakk-laş" dedi zorlukla. gözlerimde ki yaşlar durmuyordu. Babamın vücudunun sarktığını, gözlerinin kapandığını gördüm.

Adam ellerini hızla aşağıya indirdi. Babamı şiddetle yere attı. Ağlayarak tekrar hızla koştum babama doğru,.

"babaaa" diyerek bütün var gücümle bağırdım,sesimin çıktığı kadar bağırdım, ağladım, hızla koştum. ne kadar koşsamda sanki hayla babama uzak gibiydim,sanki gitmek istemiyordu ayaklarım.annemin ağlayışlarını duyarken içim çok açıyordu. Babamın yanına yetişmek üzereyken yanındaki adamlar uzaklaşıyordu. Babamı bu duruma getiren adama kaydı gözlerim. ensesinde kara yuvarlak bir leke olduğunu farkettim.
babamın yanına vardığımız' da adamlar toplanıp gidiyorlardı sanki tek babamdı hedefleri, ama neden?

Babamın yanına oturup " baba kalk ayağa hadi" dedim ama babam kımıldamıyordu. Bilge nine ve bir çok kişi toplanmıştı.bilge nine babamın boynuna parmaklarıyla dokundu ve anneme bakarak kafasını salladı daha sonra eğdi.
Annem hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı "anne ağlama babamı uyandır lütfen" desemde annem cevap verecek halde değildi. iyide neden hiç birşey yapmıyorlardı.

Babama doğru eğilip babama sarılarak "baba geri gel lütfen" dedim. Bekledim uyansın diye ama o an anladım ki babamın uyanmayacağını çünkü babam ben ne dersem diyeyim, ne istersem yaptı ama uyan dedim uyanmadı.hem babam bizim ağlayışlarımızı görür veya duysaydı dayanamaz uyandırdı.

Babamın ağır ellerini açarak yanına uzandım. Annem ve yanındakiler cekiştirselerde beni, sıkıca sarıldım babama gözlerimdeki yaşları silip "baba benim daha çok merak ettiğim şeyler var , ben nasıl öğrencem hem ben ve annem seni özlediğimz Zaman nereden göreceğiz seni " dedim

Babamın gözlerinin yanı yaşlı olduğunu gördüm hemen parmaklarımla sildim ve "tamam baba sen üzülme ben kendi kendime öğrenirim, sen bizi merak etme ben annem bakarım " dedim. Dolmuş gözlerimi kapattım son kez uyumak istedim babamın yanında son kez..

Gözlerimi açtım.etrafa baktım yataktaydım. kabus olabilir miydi? Babam yayla yaşıyormuydu? İçimden lütfen kabus , kötü bir kabustan ibaret olsun istedim ve Hemen doğrulup haneden çıktım..

Dışarıya çıktıktan sonra kabus olmadığını anladım. babam ölmüştü, babamı elimizden almışlardı.
Gözlerimdeki umut gidip yaş dolmuştu. Annem yayla babamın yanında eğilip ağlıyordu.yanlarina gittim. Babama son kez daha sarıldım, güneşin gelişine kadar sarıldım.ve güneşin gelişi ile babamın toz olmaya başladığını gördüm. Her gittikçe yok olduğunu görüyorduk. Aslında biliyordum ölülerin yok olduğunu ama nereye gidiyorlardı hiç bilinmezdi. Herşeyden öte babamın, bizi barakaçağı'nı ,yok olacağını hiç düşünmezdim.

Babamın tozu arasında ağlayarak" bunu bilki seni seviyorum baba ,sana söz veriyorum herşey yoluna girecek " diye bağırdım. anne, kız ağlayarak sarıldık..

⌛⌛⌛⌛⌛

Her gittikçe dahada eğlenceli ve
merak uyandıran olaylar
olacak...

Yorum ve Beğeni, veya tavsiye verirseniz sevinirim.

Hadi ben ve diğer bölümüm
Seni bekliyoruz...💙💙☺️