Pakiramdam ko ay tumigil ang tibok ng puso ko nang mga oras na iyon."Kaia Elena." she called.
Para akong nakalutang sa hangin sa sobrang gulo. How?
Nagawa kong kwestyonin ang buo kong pagkatao sa loob lamang ng ilang segundo.
Lumuwag ang yakap sa akin ni Rory na halos hindi rin makapaniwala sa narinig.
Nanginginig ang kamay ko habang nakatitig sa kanya. Pakiramdam ko ay may mga kutsilyong nakaabang sa aking leeg. Hindi ko alam ang aking gagawin.
"Fetch me, Annika."
Lahat kami ay napalingon kakahanap kung nasaan siya.
Annika... the girl who owned this dress.
Nagtama ang aming mga mata at sa oras na iyon ay napatunayan kong alam niya ang kanyang kakaharapin.
"No...No.." mahinang bulong nito habang pilit umaatras.
Fear and desperation is visible on her eyes. Tumutulo ang luha sa kanyang mga mata habang itinatanggi ang mga paratang.
Hindi ako magawang sundin ang utos sa akin dahil narin sa gulat. Nahihilo ako sa sobrang gulo nang pangyayari.
"Fetch me that girl!" Mother demanded.
"No no... please! Hindi ko sila kadugo!" She screamed as she was pulled apart from us.
Nagtama ang paningin namin at kinikilabutan ako sa kanyang reaksyon.
"Kaia-- KAIA HELP ME PLEASE!" Her nails dug into my bare arms as the guards pulled us apart.
"Im not one of them..." She cried as she called for her mom. Nangingilabot pa rin ako sa mga panyayari.
What a twist of events.
Guards pulled Annika quickly infront of the council. Lahat kami ay nagaabang sa kung anong magiging kahihinatnan ng kanilang desisyon.
The crown could either accept this girl or we will be going to war without any directions. The throne will crumble down.
Humigpit ang kapit namin sa isa't isa habang pinapanood ang mariining pagtatalo ng konseho at mga heneral.
Tila nakalimutan ng lahat ang pagkamatay ng buong pamilya kani-kanina lamang dahil lahat ay tutok sa harapan.
Two guards are holding Annika in place as Mother Joan recites the right of the crown.
Nanikip ang dibdib ko habang umiiling siya ngunit hindi niya magawang tumakbo dahil sa pagkakahawak.
Her dress is slowly soaking in the blood of the fallen family as she stands at the same spot where they had fallen.
"In the midst of a shattered reality, with the remains of civilization disintegrating, the insurgent chief faced the downtrodden crowds and proclaimed,
'This day, we create a new beginning from the ruins of oppression. The moment of judgment has arrived, and together, we rediscover our shared humanity."
Mother Joan raise the crown up in the air. Natahimik ang lahat habang inaabangan kung tuluyang tatanggapin ng korona ang bago nitong may-ari.
"I crown you Annika Byrhtnoth, as the new owner of this crown and the new queen of this kingdom."
Tuluyang lumapag ang korona sa ulo ni Annika habang ang lahat ay hindi humihinga. A deep silence ensued as everyone wait for the crown to fall and for our Mother's claims to be wrong.
Pero tumagal ng minuto ang korona bago tuluyang nagpalakpakan ang natitirang manonood.
My knees wobble as we bow our heads to the new Queen of land.
YOU ARE READING
empty crown
General FictionKaia finds herself burdened by the responsibility of a crown that was never intended for her. With the destiny of her kingdom in jeopardy, she faces the challenge of navigating perilous alliances, outsmarting crafty foes, and uncovering the mysterie...