Gözlerin her türlü elvanı içinde barındırırdı
Ve ben o gözlere baktıkça derin dehlizlerde kaybolurdum
Sen mükemmeldin, sen bir aynur' dun benim için
Ben de sana layık olamayan bir zavallıydım.
Kelimeler kifayetsiz kalırdı seni anlatmaya
Seni görünce kalbim hızlanırdı, sirayet etmiştin bu zavallı kalbime.
Her heyûla kurduğumda içinde sen vardın
Sen ve o eşsiz güzelliğin.
Yorulduğumda dinlendiğim menzilim
Üzüldüğümde derdimi paylaştığım dert ortağım oldun.
Bu yalancı ve güvensiz insanlarla dolu hayatta,
Tek gerçeğim olmuştun benim için.
Sen benden şitab edip gittiğinde paramparça olmuştum ben.
Sanki kalbim işlevini yitirmişti
Her günü bir şişe şarap ve bende bıraktığın acının emareleriyle geçirirdim.
Bu acı yetmezmiş gibi bir de oturur yine seni düşünürdüm
Ve artık bu sana yazdığım şiirin son satırları
Artık saklamaya gerek yok bercestem.
Tıpkı yıllar önce sensizliğin acısını hissetiğim gibi,
Tam şu anda damarlarımda dolaşan ölümün acı soğukluğunu da hissedebiliyorum.
