Büyümek... Tüm hayallerinin avuçlarından gitmesi gibi, hayata küsmüş bir bağımlı gibi bakarsın artık dünyaya.
Tüm kısıtlamalar, baskılar üzerine üzerine gelir. Bunalırsın, depresyona girersin. Sonra istersin ki, hayata yeni gözlerini açmış bir bebek gibi bakmak. Yeni sayfalar açmak.
Çok denedim ben. Binlerce yeni sayfa açtım. Sanki birileri inadına o beyaz sayfaları karalıyordu. Şimdi ise o sayfaların bitmesinden korkuyorum.
Ama artık ''yeter'' diyorum. Ayakkabılarımı çıkartıyorum ve hayata koşuyorum.
Yalınayak...
