"Pasensya ka na iho ha. Iwanan muna kita. Kukuha lang ako nang gamit. Pakibantayan muna si Melissa."
Tumango ako sa bilin ni Ninang. "Okay po."
Umalis na siya saka ko binalingan si Melissa. Ang cute na batang nakaupo sa kanilang sofa. Nakatutok sa telebisyon pero tagos naman ang tingin. Tss. Bakit pa siya nakatutok sa tv eh hindi naman niya nakikita? Is she dumb? Non-sense!
Umiling-iling na lang ako pero hindi ko naman siya malubayan nang tingin. Para bang namagnet nang magaganda niyang mata ang atensyon ko na hindi ko mapigilang hangaan kahit naiinis ako. Ano bang meron siya?
Ilang minuto ko pa siyang tinitigan hanggang sa parang naalerto ang mukha niya.
"M-Mommy?"
Hayst! Ano, sasagot ba ako?
"Mommy!" She cried suddenly. She...she cried?! Hala! Bakit bigla siyang umiyak? Mabilis akong lumapit sa kaniya kahit na hindi ko alam ang gagawin. Nataranta ako! Umupo ako sa tabi niya at hinimas ang likod niya.
"Ssshhh..." alo ko.
Lumingon lingon siya. "S-sino ka?"
"Ahm....ako si..."
"Melissa! Honey! Anong? Bakit ka umiiyak?"
Hindi ko na nga naituloy ang pagpapakilala dahil dumating na si ninang. Jeez. Thank God. Hindi ko talaga alam kung paano ihahandle ang batang to. Bulag na nga, ang iyakin pa. Tsk.
"Akala ko...akala ko iniwan mo na ako eh. Huhu." Naamuse naman ako sa cute sad face niya na sumisinok-sinok pa habang si ninang hinihimas na likod at buhok niya.
"Sshhh.. hindi ka naman iiwan ni mommy eh. Let's go? Hinihintay na tayo nang daddy mo sa labas."
Tumango ang bata. Tumayo na rin ako at nagpaalam. "Ninang, sige po alis na ako."
"Sige Jake. Pakisabi sa mama mo salamat sa pasalubong. Kailan pala kayo babalik nang state?" Aniya habang inaayos ang buhok ni Melissa. God. Why so good pronouncing her name?
"For good na po kami dito."
"Ah ganon ba? Good to hear that." Dinala niya yung isang bag at inakay si Melissa. A cute girl, siguro ay nasa 7 o 8 pa lang ang edad niya. Naakit nga yata ako sa mata niya kaya natuwa na ako sa kaniya.
Sabay na kaming lumabas. Nang makasakay na sila sa sasakyan ay umalis na din ako. Nasa kabilang kalye lang naman ang bahay namin eh.
Hindi mawala-wala sa isip ko ang mukha nang batang yun. I'm already 15 years old pero ngayon lang ako nainis and at the same time, natuwa sa isang bata. Weird. I think I might like her in the future when she get's back. Napangiti ako bago binuksan ang pinto nang bahay namin. :)
****
"No! I don't want to!"
"Come on Melissa. Stop acting like a brat."
"I'm not a brat mom. I said I don't want to then I mean it."
"Kailangan mo nang sumama sa amin ng daddy mo. Opthalmologist needs to check your eyes. Ngayon ka pa ba magmamatigas?"
"Bakit? Kapag ba nagpacheck up ako? May mangyayari pa? May magbabago pa? I know na hindi na ako gagaling mom. Nawalan na ako nang gana pumunta sa kanila, wala naman silang nagagawa di ba?"
"Honey, don't be mad at her."
"Nagmamatigas na naman kasi yang anak mo! Anong gusto niyang mangyari?"
"Intindihin na lang natin ang anak natin. Alam mo naman ang kalagayan niya."
"Ikaw na nga ang kumausap sa batang yan. Nakakawala na talaga nang pasensya." Sabay walk-out.
Nalingunan ako ni Ninong Rey na nakatayo sa pinto. Pinapasok na kasi ako nang katulong at hindi ko naman sinasadyang marinig at makita ang pagtatalo nila.
"Sorry sir. Babalik na lang po ako mamaya-"
"No. Stay. Bakit iho?"
"Pinapasabi lang po ni mommy na mamaya daw pong gabi, pumunta daw po kayo sa bahay. Magkakaroon lang po ng konting salo salo kasi dumating si Lolo. Iniimbita po kayo."
"Sige walang problema." Ngumiti siya. Pinilit niyang pumasok ako pero tumanggi ako hanggang sa magulat ako na nagsalita si Melissa.
"Sino siya daddy?"
Napatingin sa akin si Ninong at pinalapit ako. Hindi na ako tumanggi at humakbang palapit sa kanila.
"My name is Jake." Pakilala ko.
"Jake?"
"Oo. Ninang at ninong ko ang mga magulang mo. Sa tapat lang kami nakatira."
"Ahh...Dad? Pwede po bang pakitawag si mommy?"
"Bakit iha?"
"Gusto ko na pong pumunta sa doktor ko. "
"Talaga? Good. Tatawagin ko na ang mommy mo."
"But he'll go with us."
Napahalf open ang bibig ko sa sinabi niya. What?!
*****
I took my very best to avoid thinking about this story. Pero grabe maganda kinalabasan nang prologo habang ginagawa ko to! Haha!
Should I continue or not? Vote and comment kung itutuloy ko. Tatapusin ko muna si Thorin my loves. :-*
TY.
BINABASA MO ANG
If Love is Blind
RomanceWalang pinipili ang pag-ibig. Walang pinipili kung sino ang makakaramdam. Marami din ang karamihang nabubulagan sa kaniya, Paano pa kaya ang taong sa buong buhay niya ay hindi siya nakakakita? Magsilbi rin kayang liwanag ang isang bagay na nakakapa...