Dark side

Dark Side~ 11

Ashley POV

"Ja ik ben het, rustig" zeg ik terwijl ik naast hem op de bank ga zitten." Had je een droom?" Vraag ik. Hij blijft een tijdje stil." Ja" zegt hij uiteindelijk. "Wil je erover praten?" Vraag ik aan hem. Hij schud zijn hoofd. "Nee het was niks bijzonders. Ik ga naar bed, doei" zegt hij kortaf en hij loopt weg. Geen bedankje ofzo? Nee hoor loop maar gewoon weg. Ik zucht en loop ook maar weer naar bed om te gaan slapen.

~

Ik word wakker en kijk op de klok. 12:59. Wauw, ik heb lekker uitgeslapen. Ik loop de woonkamer/keuken in. Lyke en Maybel zitten aan tafel aan het ontbijt. "Goedemorgen slaapkop" zegt Lyke. "Goedemorgen! Hoe was het gisteren?" Vraag ik terwijl ik bij ze aan tafel ga zitten en een broodje met Nutella smeer." Het was leuk! Enneh... Lyke heeft haar Romeo gevonden" glimlacht Maybel. Lyke wordt rood." Eh nou ja... Ikkeh denk het" stottert ze." Ahh wat leuk! Hoe heet hij?" Vraag ik enthousiast." Dat is dus het grappige, hij heet Romeo" zegt Maybel." Ahah wat leuk! Jammer dat jij geen Julia heet" plaag ik Lyke. Ze glimlacht." Nou eigenlijk is dat mijn derde naam". Ik begin te lachen." Dit is een teken! Jullie blijven vast voor altijd bij elkaar! Net zoals Romeo en Julia!" Ratelt Maybel blij." Maar Romeo en Julia gingen dood" zeg ik. Maybel denkt even na." Ja maar ze stierven samen..." Zegt ze vol overtuiging." Dus je wilt me dood hebben? Lekkere vriendin ben jij!" Zegt Lyke lacherig." Hé... Waar is Zayn eigenlijk?" Vraag ik." Hij is vanmorgen weggegaan. Ik weet niet waarheen. Vast de stad in naar een drugs winkel ofzo... Dat is typisch iets voor hem" zegt Lyke." Ja misschien" zeg ik afwezig. Ik vertel ze maar net over gisteravond en vannacht. Ik denk toch dat er iets meer aan de hand is dan dat Zayn zegt.

We zijn hier nog een hele week en ik weet niet echt helemaal wat ik allemaal nog kan doen... Ik heb besloten om vandaag de stad in te gaan. In New York is er elke dag wel weer iets nieuws.

Het is vrij koud buiten. Ik loop hier al een uurtje en heb al 2 tassen in mijn handen. Ik hou zo veel van shoppen! Thuis shop ik vaak met mijn moeder en vriendinnen. Zij houden ook enorm van shoppen. New York is in mijn geval perfect! En aangezien ik best rijk ben is er genoeg voor mij. Ik wil naar de Abercrombie maar dan moet ik enorm omlopen dus ik besluit een steegje in te lopen, dat is sneller. Het is een lang steegje waar geen hond te bekennen is. Ik sla de hoek om, geen goed idee... Er staat een groepje jongens met wit spul in hun handen. De graffiti spuitbussen liggen leeg op de grond, net zoals de drankflessen. Ik word bang, in films loopt dit nooit goed af. Ik loop terug maar het is te laat, ze hebben me al gezien. "Hé schatje, wacht!" Zegt er één. Mijn voeten zijn aan de grond genageld. Ik wil wegrennen maar het gaat niet. Ze lopen met hun hele groep naar me toe. Mijn voeten doen weer wat ik van ze vraag en ik draai me om. Maar ik bots tegen één van hun op. Stond die er al lang? Ze staan met z'n alle om me heen. Ik kijk de kring rond. Mijn hart staat stil als ik een bekend gezicht zie. Het gezicht waar ik gisteravond een film mee heb gekeken, het gezicht die vannacht schreeuwde, het gezicht dat ik heb gezoend... Zayn. Hij kijkt me niet aan. Asshole. Hij helpt me niet eens. "Wat willen jullie van me?" Het verbaast me dat het zo zelfverzekerd uit mijn mond komt want ik ben doodsbang. De een recht voor me grijnst. Gadver. "Wel wel wel, een pittige dame. Wat zullen we met haar doen jongens?" Vraagt hij en hij kijkt grijnzend de kring rond. De jongens beginnen te lachen en beginnen dingen te roepen, inclusief Zayn. De jongen van komt dichterbij staan. Ik deins achteruit maar knal met mijn rug tegen een muur. Ik kan geen kant meer op. "Ga weg!" Probeer ik te roepen. Maar ze lachen alleen maar. Diep van binnen weet ik dondersgoed wat ze gaan doen maar ik hoop zo erg van niet. De jongen legt zijn hand op mijn heupen. Ik krijg rillingen. Zijn handen gaan omhoog. Ik knijp mijn ogen stevig dicht. Dit gebeurt niet... Het is maar een droom. Ik open mijn ogen weer. Maar ik kijk recht in de ogen van de jongen. Zijn handen zitten inmiddels ónder mijn shirt. "Hé laat dat!" Roept er iemand. Ik kijk om net als de rest. Het is een jongen. Hij loopt naar ons toe. "Laat haar met rust!" Zegt hij en hij gaat voor ze staan. De jongens draaien zich om. De jongen die nu voor ze staat geeft me een knikje en voordat iemand me kan tegenhouden ren ik zo hard als ik kan terug naar ons hotel. Ik open de kamer deur en ren naar mijn kamer waarna ik mijn deur op slot doe. Ik sta met mijn rug naar de deur toe. Ik zak naar beneden en uit het niets beginnen tranen zich over mijn wangen te glijden. Ik was bijna verkracht. Misschien had Zayn wel meegedaan. Ik snap het niet. We hadden gezoend op de ijsbaan, een film gekeken samen, de stad in geweest. Ik vertrouwde hem. Ik kijk naar mijn ketting. Wat hij erop had gegraveerd. Het was allemaal een leugen. Ik trek hem van mijn nek en gooi hem ergens neer. Hoe kón hij?