Sihirin Laneti

Yeni arkadaşlıklar

Hiç bir boşlukta olduğunuzu hissettiniz mi ? Ya da başka çarenizin olmadığını? İşte ben tam bunu hissediyordum ölecektim ve ben, bunun farkındaydım.

Yavaş yavaş bilincimin açıldığını ve uyandığımdan anlamıştım etrafımda benimle birlikte 11 kişi vardı.3'ü uyuyordu
Etrafı incelemeye başladım.Çok kötü kokuyordu ama birkaç kızın parfümü sayesinde fazla etkilenmiyordum. Tavanda kırmızı yazılar vardı fakat benim alfabemden olmadığı için anlamadım. Penceresi yoktu bu yüzden karanlıktı. Koridordan gelen ışık sayesinde önümü görebiliyordum. Tam o sırada maskeli bir adam geldi,uzun boyluydu,yüzünü maskeden dolayı göremiyordum fakat zor nefes aldığı belliydi. Maskeyi yeni takmış olmalıydı,konuşmaya başladı.

"Selam sizi küçük varisler. Neden burada olduğunuzu tahmin edeniniz var mı ?"

"Soyumuzu kurutmak mı istiyorsunuz?"
Konuşan bir erkekti. Siyah saçlara ve siyah gözlere sahipti. Ne yalan söyleyeyim biraz da yakışıklıydı.

"Az çok yaklaştın" dedi maskeli adam.

"Bunu daha sonra anlayacaksınız."

"Neden şimdi sordun o zaman?"

"Biraz düşünmeniz için. Neyse boşver bunu tanışın bakalım. Daha sonra çok işinize yarayacak."

Bunu derken çok pis sırıtıyordu sinirim bozuldu ve gülmeye başladım. Herkesin bana baktığını hissedebiliyordum.

"Komik olan ne acaba prenses Lily ?"

"Ne?"

Dediğimde sesim çok garip çıkmıştı. Adımı nereden biliyordu gerçi ilk geldiğinde varisler demişti bu bizi tanıdığı anlamına gelirdi.

"Neyse ben gidiyorum size iyi sohbet etmeler."

Dedi ve gitti mafya görünümlü maskeli adam. Kısaca hepimizin eceli. Herkes birbirine bakmaya başladı,kimse konuşmuyordu sadece birbirimize bakıyorduk. Sonra prenseslerden biri konuşmaya yeltendi ama tekrardan vazgeçti. En sonunda ben konuşmaya karar verdim.

"Merhaba ben Lily! 17 yaşındayım.Su krallığı varisiyim."

Benden sonra bir prenses daha kendini tanıttı.

"Merhaba ben Ida. Doğa krallığı varisiyim."

Ida çok güzel bir prensesti bir prens olsaydım kesinlikle ondan hoşlanırdım. Sarı saçlara sahipti ve çilleri vardı. Cidden çok tatlıydı.

"Selam ben Luka! Gümüş krallığı varisiyim."

Dedi siyah saçlı prens. Gözleri bana takılmıştı. İstemeden de olda gülümsedim.

"Çok cesaretlisin prenses Lily. İlk sen tanıttın."

"Çok naziksiniz prens Luka" dedim gülümseyerek.

"Oo burada neler oluyor acaba?"

Konuşan pembe saçlı bir prensesti.

"Bu arada ben Stella. Bu ise kardeşim Sofia. Onunla kendisini tanıtmasını isterdim ama maalesef o konuşamıyor."

"Yaa çok üzüldüm. Geçmiş olsun Sofia."

Gülümsemişti. Muhtemelen bu onun dilinde teşekkür etmekti.

"Demek burada mahsuruz ha."

"Galiba öyleyiz"

"İyi ama neden ? Yani 1-2 kişi olsak neyse neden 11 kişi buradayız. Hemde hiç kimse mi bizi merak etmedi?"

"Hepimizin ablası ya da abisi var sanırım. Onlar tahta geçebilir değil mi ?"

"Benim yok"

Dedim,nedensizce üzülmüştüm. Onlarda üzülmüş olmalı ki konuyu değiştirmeye çalıştılar.

"Eee buraya nasıl geldiniz?"

"Ben yemek yiyordum. Sonra birden kendimi burada buldum" dedi siyah saçlı prens.

"Ben yatağımda uyuyordum uyandığımda buradaydım"diye cevap verdi pembe prenses.

"Ben bayıltılarak geldim galiba en acımasızı benimki."

"Seninki de bayağı kötüymüş ya"

"Evet öyle"

"Hadi uyulayım artık yoruldum ben"

Herkes uyumayı kabul etti ve uyumak için yere çöktük. Ve belkide bu bizim için son uykumuzdu...