ភាគបញ្ចប់2/2🌷
បន្តិចមករាងតូចក៏បើកភ្នែកមកវិញទាំងហូរញើរស្រស្រាក់
" អាយ..........ហ្ហឹកៗ អ្ហស " ថេយ៉ុងប្រឹងចង់ដាច់ខ្យល់ទៅហើយ យំនូវភាពឈឺចាប់ត្រង់ពេាះដែលខ្លួនកំពុងតែជួប ដៃដែលញ័រតតាត់ខំប្រឹងរុញពេាះខ្លួនដើម្បីអោយកូនចេញមក ។
" អាយ.....ហ្ហឹកៗ ...... " វូស វូស កូនចចកតូចមកលិតញើសនិងលិតមុខរាងតូចប្រៀបដូចជាគេកំពុងតែផ្តល់កម្លាំងចិត្តអោយកាយតូច ។
" អា អូនឈឺៗណាស់ ទ្រាំងអត់បានទេអាយ....ហ្ហឹកៗ ស្លាប់លូវហើយ អាយ...... "
ថេយ៉ុងខាំមាត់ស្រែកប្រឹងបង្កើតកូនឡើងអស់មួយខ្យល់មុននឹងបិទភ្នែកព្រឹមៗ....
អេសង៉ា~~~ង៉ា
" កូន~កូន ហ្ហឹកៗ... "
ថេយ៉ុងញញឹមស្រក់ទឹកភ្នែកដោយការរំភើបខំប្រឹងងើបអង្គុយសម្លឹងមើលទៅកាន់ទារកដែលជាប់ប្រលាក់ដោយឈាម គេកំពុងតែយំរើបម្រាស់តិចៗ
" អឹងង៉ា....អឹងង៉ា~ "
" ហ្ហឹកៗ...កូនយើងកូនយើងកើតហើយ ហ្ហឹកៗ លោកប្តី ហ្ហឹកៗ..."
វូស...វូស... ចចកតូចក៏មកជិតទារលិតសម្អាតឈាមនៅលើខ្លួនទារក ។
ថេយ៉ុងញញឹមសប្បាយចិត្តមុននឹងសន្លប់គេងនៅលើស្មៅដែលមានទារកតូចកំពុងតែស្រែកយំនៅលើដៃអ្នកជាម្តាយ ។
អឹងង៉ា~អឹងង៉ា~
ពេលរសៀលថេយ៉ុងចាប់ផ្តើមដឹងខ្លួនវិញ អ្វីដែលធ្វើអោយគេញញឹមភ្លាមៗបន្ទាប់ពីឃើញកូនដែលកំពុងនៅលើទ្រូងខ្លួន ។ចចកសកំពុងតែគេង
ថេយ៉ុងកក៏ប្រឹងងើបឈរដើរក្រសោបកូនជាទីស្រឡាញ់ទៅរកទឹកដើម្បីសម្អាតទារកនិងខ្លួនឯងផងដែរ។
បន្ទាប់ពីសម្អាតខ្លួនរួចអស់ហើយ ថេយ៉ុងក៏ដើរមកកន្លែងដើមវិញដៃស្រឡូនអង្អែលក្បាលកូនចចកសតិចៗដើម្បីអោយគេភ្ញាក់ឡើង ។
វូសៗ....វូស
" ភ្ញាក់ឡើង លោកប្តី យើងបន្តដំណើរទៅមុខទៀតមើលទៅជិតដល់ផ្លូវធំហើយ "
វូស....វូស... អឹងង៉ា~អឹងង៉ា
រាងតូចវិញក៏រៀងស្រគៀត្រចៀកដែរបើលេងស្រែកទាំងសងខាងបែបនេះ ។
ការធ្វើដំណើរយ៉ាងលឿន ព្រេាះថេយ៉ុងចង់អោយឆាប់ដល់ទីក្រុងវិញ កូនរបស់ខ្លួនត្រូវការទឹកដេាះគោផឹក គេស្រែកយំមិនឈប់សេាះ ។
