Buradan kurtulmanın en iyi koşmak ne demişler"hızlı koşarsan herşey bedava" ayaklarim kıçıma vura vura topukladim evet yine üstün zekaligimi kullanip telefonum olmadigini ve busan da olduğumuzu unutmuştum tabi hyunjin arkamdan koşturarak geliyordu soluk soluğa Kalmıştı
Ardindan köşede seungmin ile s- yani sarılan chan i gördüm ve hemen yanlarına koştum
Bangchan
- hey felix senin busan da ne işin var
- konuşma sadece beni görünmeye eğim kadar sakla başka bir şey istemiyorum
"Peki" dedi chan
O kadar korkmuştum ki anlatamam nasıl koştuğumu bile hatırlamıyorum
Evveet tamda gelmesini istemediğim kişi arkamdan gelmişti
Hyunjin
-hey feliiix dedi kısık bir ses ile
Titreyerek tek verdiğim cevap şuydu
Yyerimi nerden buldun
Hyunjin -
Çok zor olmadı o küçük ayaklarınla nasıl kacabilecegini düşündün cidden
Derin bir sesizlik oluştuktan sonra chan ve seungminini goremedim sonra bulunduğumuz sokağın girişinden araba farı gözümüze yansıdı
